Ben Bu Emre İtaat Ederim
Yüreğim o canana meyletti ben mest eyledi
Seven gönlün pınarında Mevla abdest aldırtıp sev dedi
Gönül virane iken Mevla’m gönül bahçesinde çiçekleri açtırdı
Kurumuş bir çöldü yüreğim Mevla’m aşkın kapısını açtırdı
Bin bir duamla o yârin gelmesini Mevla’mdan istedim
Duam kabul oldu cennet bahçesinde yârimle sevindim
Her derdin devasın verendir o yüce Mevla yüce Huda
Ey insanlık kendinize dönün bakın azıcık sizler durunda
Huda hesap sorar sizler mahşere gelmez misiniz?
Gelmem diyen varsa öleceksin elbet diye gülmez misiniz?
Aşkla insanı sevmeyen nasıl cennete girer ki söyler misiniz?
Söyleyecek diliniz yoksa gönülden de sizler sevmez misiniz?
İşte böylesine gönülden Gönül’e gezerim giderim
Hakkın emri insanı sev dediyse ben bu emre itaat ederim
Neden çıkarır insanlar pahalılıkla bin bir tufan
Huda hesap soracak elbet ey insanlığını unutan
Mehmet Aluç