Ilýmlý bir renkti aþk: þafaðý atan gecenin dahi itibar ettiði.

Gönlün de hutbesi ve kubbesi alaþaðý ettiði

Yalnýzlýðýn da iade-i itibarý

Öznesi yok gülüþlerimin, seferi tanýðýyým sözcüklerin.

Esen rüzgâra b/akýyorum da sonra cesaretimi toplayýp bentleri aþýyorum.

Günse gecenin inhisarýnda saklý: uyutulmuþ rüyalar gözümü her açtýðýmda kýrýntýlarýndan nasiplendiðim bazense efkârým kadar büyüyorum ya da düþüyorum insanlarýn gözlerinden.

Açýk veren bütçe gibi açýða da çýktý mý duygularým asla da kar-zarar hesabý yapamadýðým bir mizansende gönlüm þakýyor bazen gözlerimden yaþlar akýyor.

Unutulduðum ne ki kaybettiklerimin yanýnda ve iþte yýllardýr yana yakýla aradýðým caným müdürüm.

Müdür annem benim: bir elinde kalem bir elinde sigara ders çýkýþýnda direkt odasýna koþtuðu ama bir içimlik olmayan acýlarýný da içine attýðý…

Yolumun onunla kesiþtiði o güzel yaz mevsiminde bana sunulan iþ teklifi ile ilk kez özel bir dershanede öðretmen olarak çalýþmaya baþlayacaðým ki daha dün gibi.

Mesleðimi yok saydýðým eðitimci olmak için epeyce ihtisas yaptýðým ve kaderin sillesini bir kere daha yediðim ki ne hayallerle MEB na baþ vurmuþtum ve tayinimin yapýlmasýna günler kala evraklarýmýn bakanlýktan geri döndüðü.

Özel sektörde öðretmen olmaya sýcak bakmadýðým o uzun süre meteliðe kurþun attýðým ne de olsa hazýra dað mý dayanýr?

Sözcüklerim un ufak edilmiþken ve ben otuzuma bile gelmeden kendimi bir köþede terk edilmiþ hissedip mesleki kaygýlarým da tavan yapmýþken gazetede gördüðüm o iþ ilanýna baþvurduðum.

Güleç yüzümün henüz solmadýðý ve içimde kaynayan bir volkan gibi aklýma da öðretmenlik yapmayý koymuþken.

Sýcak bir ortamda kendimi bulduðum: sevgili Hacer Müdürüm ve dershanenin sahibi sevgili Mahmut Bey ve onun ortaðý yine çok genç bir yönetici.

Çok müþküle düþtüðüm bir zamandý. Yüksek lisans yapmak için bir köþeye ayýrdýðým birikimim erimiþ üstelik akademik kadroya da alýnmamýþtým elbet anlamýný hali hazýrda bilmediðim torpil denen mefhumdan hem uzak hem bihaber iken bir kere daha anlamýþtým hayallerimin asla gerçek olmayacaðýný ama öðretmenlik sevdam ve çocuk sevgim tam hýz devam ediyordu.

Haftada üç gün gidecektim dershaneye ve çok da komik bir ücret ile muhataptým. Diþimin kovuðunda kalacak olsa da ders ücretim düþümün kovuðunda kalan öðretmenlik yapma sevdama yenik düþtüm ve o hafta Ýngilizce Öðretmeni olarak dershanenin çalýþmaya baþladým.

Ve iþte bir cenneti ayaklarýma sunmuþtu bana yüce Rabbim.

Özel bir dershane olsa da öðrencilerim ve aileleri oldukça dar bütçeli insanlardý ve özel bir dil kursu onlarýn kabul etme ihtimali yüksek olan düþük bütçeli teklifler sunmaktaydý doðal olarak cennetimi de bana tahsis etmiþti yönetim.

Sýnýf sayým zaman içinde artmýþ ve dershanenin göz bebeði olmuþtum.

Sevgiden yana sýkýntým yoktu keza öðretmek zaten aþktý benim için ve güzel bir iletiþim kurdum hem yönetimle hem öðretmen arkadaþlarýmla elbet sevgili öðrencilerim ile de.

Spora bayaðý kafayý taktýðým bir dönemdi.

Sabahýn dokuzunda dersim baþlarken ben yedi gibi evden çýkýp acýmasýzca yürüyüp akabinde dershaneye koþturuyordum ve henüz baþlamýþtým ki görevime ve de tüm günüm dolu iken kendimi inanýlmaz halsiz ve hasta hissedip eve zor attým derken müdürümü aradým ve hasta olduðumu derse gelemeyeceðimi söyledim büyük ihtimalle de iþime son verilecekti ama caným müdürüm beni yanýlttý.

‘’Ýnan ki baþkasý olsaydý senin yerinde iþine son verirdim ve bil ki tekrarý olursa sana yeni bir þans tanýmayacaðým.’’

Mutlu ve hasta ve de yorgun bir öðretmen olarak tüm günü yataðýmda dinlenerek geçirdim ve müdürümü de kendimi de yanýltmayacaðýma söz verdim o gün.

Uzun addedilecek bir süre görev yaptým bu eðitim kurumunda derken piyasa daralmaya ve öðrenci sayýsý azalmaya baþladý ama artýk yetinmeyi öðrenmiþtim.

Önce çalýþtýðým bankada aldýðým dil farký bile burada bir ayda kazandýðýmýn kaç katýydý ama benim nefes aldýðým hatta uçtuðum bir cenneti bu dershane.

Çocuklarýmý çok seviyordum üstelik sadece öðretmenleri deðil adeta onlarýn ablasý ailelerinden biri gibiydim.

Hacer Haným uzun yýllar MEB’inde görev yapmýþ emekli olunca da burada çalýþmaya baþlamýþtý ve kýzýnýn çalýþtýðý açýk öðretim kursunda da çalýþmak isteyip istemediðimi sordu.

Evet, Ýþletme çýkýþlýydým ve bilgi sahibiydim dersler konusunda gelin görün ki sevmeden bilmeden edindiðim mesleðime ýsýnamadýðým için yoluma sadece Ýngilizce öðretmeni olarak devam etmek istiyordum ve öyle de oldu.

Eþinden boþanmýþ ve kadýn baþýna hayat mücadelesi veren müdürüm benim örnek aldýðým çok deðerli bir öðretmendi. Sevgiyle eþleþtirdiði mesleði bir o kadar yeni yetme bir öðrenci gibi de hevesli olduðu bilgi asla yabancýlýk çekmediðim tek yer onun yaný oldu desem abartmýþ olmam.

Ýþler yolunda giderken dershaneden ayrýlacaðý geldi kulaðýma ve yerine baþka müdür atanacaktý hatta benim bile bu göreve gelme ihtimalim varken ben asla ihanet etmedim müdürüme ve yine öðretmen olarak devam edecekken yoluma onun yerine gelen müdür nasýl da aratacaktý gideni.

Disiplin elbet olmazsa olmazýdýr iþ dünyasýnýn ama insan kurallarý azýcýk da olsa yumuþatmalý ve sevgiyle ifa etmeli vazifesini sözün kýsasý yeni gelen müdürle anlaþamadýðým için ben de bastým istifayý.

Aradan yýllar geçti akabinde birçok yerde yine ücretli hatta gönüllü öðretmen olarak çalýþtým.

Devlet okullarýnda üstüne cepten harcadýðým zamanlar oldu öðretmenlik sevdam sebebiyle aslýnda sebep deðil aþk demeli bunun adýna.

Yasalar deðiþti ve ben çok yýprandým kapýlarda.

Tam alýþýyordum ki okuluma atanan öðretmen gelip de çalýþma þansýmý yitiriyordum.

Ýstemesem de açýk öðretim kurslarýnda çalýþtým bir süre.

Yetiþkinlere Ýngilizce dersi verdim ve sürtüþtüðüm yöneticiler oldu sonunda pes ettim. Bir süre tercüme yaptým evden ve…

Otuzlu yaþlarýmýn çok baþýnda hayattan ve her þeyden emekli oldum inzivaya çekildim ta ki yazmaya baþlayana deðin.

Her þey bir yana herkes bir yana çok izini sürdüm Hacer Müdürümün.

Bilinmeyen numaralardan tutun da ismine cismine de rastlayamazken çok uzun bir süre.

Kondurmak istemiyorum ama Hacer Müdürümün ebediyete intikal etme ihtimalini de göz ardý edemiyorum.

Ýnsan çalýþtýðý yerde yetkilisi arkadaþlarý ile de uyum içindeyse anlamýþtým ki yeryüzünde de saklý cennetler var sonra birileri gelip cehenneme çevirdi mi de…

Son iþim de böyle olmuþtu ne yazýk ki.

Bana verilen ders programýna göre hareket ederken bir þekilde haberim olmadan yapýlan bir zamanlama hatasý ile zor duruma düþüp iþimden oldum yine.

Ýnsan olmak bir sanat hele ki bir de öðretmen olmak ayrý bir deðer ve huzur sunuyor size bir o kadar meþakkatli.

Göçebeler gibi bu okul senin o dershane benim, çalýþmak asla kolay olmadý ama ben öðretmenlik yapmanýn anlamýný þifresini çözmüþtüm ve öðrencilerimden bana o kadar güzel þeyler yansýdý ki ve eðitim yönetimine de yöneldi mi insan idareci olmak da ayrý emek ve donaným istiyor.

Keþke an itibari ile Hacer Müdürümü tanýyan birileri olsa da yeniden sesini duysam müdürümün.

Ama benim sesimi duyan birileri þükürler olsun ki oldu ve ben bir ömür hangi hayalimin peþinden koþtumsa gerçek kýldým. Evet, para kazanmayý en baþta reddettim sonra da uygun ortamlar bulamadým ama manen doygun ve zengindir yüreðim çünkü yüreðimin götürdüðü her yere bir bir gittim ben ve yüreðimi sevgiyle umutla besledim ve doyurdum.

Her þeyin bittiðini düþündüðüm en sýkýntýlý dönemimde ise yolum kalemimle ve sizlerle kesiþti ve iþte yazarak pek çok yarým kalmýþ hikâyemi bir bir tamamlýyorum ve yazacaðým daha da çok þey var Allah’ýn izniyle.

Ýçim buruk mu peki?

Asla deðil çünkü yapmam gerekenleri gönül rahatlýðý ile gerçekleþtirdim ve bilgiyle sevginin gücüne iyice vakýfým da ve anladým ki; sevmeden hiçbir iþ yapýlmýyor hatta yaþanmýyor da bu baðlamda þükrediyorum ve sizlere çok teþekkür ediyorum, sevgili gönül dostlarým.

Belki kimine göre bir hiçim ki ben zaten hiçlik makamýnda yaþayan bir derviþ gibi salýnmýþken bir ömür biliyorum da neye denk düþtüðümü belki de net olarak izah edemiyorum ama Allah’ýn bir bildiði var ki madem an itibari ile burada aranýzdayým elbet þükürler olsun güzel Rabbim.

Ve iyi ki de sizler varsýnýz.

Ve sevgili Hacer Müdürüm, her neredeysen sana selam olsun ve ayaðýnýza taþ deðmesin sevgili öðretmenim ve ben ýsrarla sevmeye baþ koymuþken bilin ki; durduk yere yazmýyorum, sevgili dostlarým.