Tutunmalýsýn ve tutuklu kaldýðýn kadar kurtulmalýsýn da üstüne geçirdiðin dev zýrhtan.

Asli görevlerin var madem o halde saymaya baþla bir bir:

Hüznün gergin bir ipse misal at kendini boþluða illa ki tutan birileri olacaktýr. Ya, olmazsa peki?

Senden önemli ne var sensiz bir cümlede saklandýðýn kadar gizli öznenle varsýn özlem duy yarýnlara varsýn dikiþ tutturamamýþ ol bu sefil dünyada.

Bitmeyen bir özlem: tamam, anladýk iyi de neden hýz kesmez ve neden hýzýný da virajý da alamadýðýnda pes edersin?

Kaplumbaða adýmlarýyla yürüdüðün bir de demez misin?

‘’Hýzlýyým ve tekil ve özel.’’

Say sayabildiðince ama tut da nefesini bir yandan.

Ya da boþ ver gitsin, dostum sadece nidalar serilsin hicranýna ve yakamozlarýn çýðlýðýna uyan gece ertesi.

Yoksa gece eksisi mi demeliydim?

Gece de bitti gecelediðin geceler de ve sabaha vakit varken açma gözlerini ve sýkýcý yum hatta yumul yastýðýna yetmedi kulaklarýna pamuk týka elbet vakýf olacaksýn sessizliðe ve huzura:

Varsýn gitsinler.

Gelmemiþlerse eðer gitmeleri nasýl mümkün olacaksa.

Ya, sen senden gideli hiç mi özlemezsin kendini?

Beylik söylemler, sevgili dostum ve beynamaz sitemleri insanoðlunun.

Fýtratýna yabancý bir fýkra adeta aslýnda mizacýnla da ilintili yeter ki sen iste ve dene:

Göle maya çalma. Git açýk denizlere uzan boylu boyunca.

Yakasý açýlmamýþ esprilerden mademki haz etmezsin o halde inþa et yenidünyaný.

Yakamozlar hýrçýn.

Ýnsanlar yol yorgunu.

Yürekse sevmelerden yorgun ve sen acýlarýnla palazlarken sözcüklerini göz at bir geçmiþine yeter ki tekerrür etmesin tarih.

Elbet imkânsýz.

Elbet sað sol pervasýz.

Lakin onlara benzemek zorunda deðilsin elinden geleni yap ve bir adým at derken bir adým daha.

Adýný mý unuttular gizlenme ve çaðýr kendini en yakýndan sonra çaðlasýn hayallerin ve sevginle kök söktür iblise elbet yüce Rabbin yanýnda gönderecektir de meleklerini.

Akýl melekelerinden sýnanýyorsun madem.

Madem matemimle huzurlu yuvarlanýp gidiyorsun.

Ya, mahremin?

Ya, kaygýlarýn?

Sofistike sözcükler deðil bunlar bilakis olup biten günümüzde ve sen nasýl ki bir ömür baþýný öne eðmedin.

Önüne b/aktýðýn malum hem unut da arkandan geleni gelmeyeni çok korksan bile çaktýrma mademki seni bilen biri var ve de arkaný kollayan.

Bak, unutmuþsun yaka kartýný.

Hala ezberlemedin mi kimlik numaraný?

Safsata bunlar, be dostum: bu gün varýz yarýn yok.

Hem bize ne kimse tok sen yeter ki aç olanlarý gözet ve paylaþ lokmaný týpký sevgini ve hayallerini paylaþtýðýn gibi.

Þiirler ulaðýn madem.

Mademki yazdýðýn hikâyeler ulemasý mazinin.

Göç mevsimi gelmeden de gitme bir yerlere hatta gelse bile göç mevsimi terk etme yuvaný.

Sen ki o göçmen kuþun peþine takýlan…

Sen ki öç alanlara dahi merhamet eden.

Sen ki dostum:

Ýþin aslý sen saklýsýn sende ve kim bilir kaç ben mizaçlý þiir ve maske?

Taktýðýn deðil takmak zorunda olduðun hiç deðil çünkü sen olduðun gibi güzelsin ve gerçek ve hatýrþinas.

Ruhundaki kýrýklarý yapýþtýramasan da yeniden kýrýlmasýn hani o devasa fay hattý.

Deliþmen yüreðinden s/üzülen hangi duyguysa ýsrarla kat çýk aþkýn merdivenine geri dönmeden.

Ýleride ne olacaðý bilinmez ama sen hiç ölmeyecekmiþ gibi yaþa ve sev.

Ya da ölecekmiþ gibi kendini hazýrla o meçhul sona.

Unutma da ne olursa olsun sen özelsin ve biricik.

Ýki çift lafýn belini kýrdýk madem kim durdurur bizi dostum? Yeter ki sebat et.

Bense hep buradayým dün olduðu gibi ve bu gün ve yarýn da ve yeter ki sen karartma yüreðini aydýnlýðýnla ýþýk olduðun bunca insaný esirgeme sevginden yâd edilesi mazinde unutulan sen olsan da bir o kadar sensin yine unutulmayacak olan bize yansýttýðýn ve baþýndan aþaðý dökülen nurla.

Ýnsana sevmekten baþka ne yakýþýr ki?