Abartýlý deðil kurduðum hayaller. Ruhumun kuytusuna serildiðim bir düþ penceresinde saklý münzevi bir benliðim. Kimlik dersem eðer ki dünde kalan yine de benden bir parça olan kimliklerime haksýzlýk olacak ve iþte serildiðim yazýn alemi: bir elimde kalem diðer elimde geçiþtirdiðim bir oyun gibi karalanmýþ yüreðimi ve yazdýðým karamalarýmdan arda kalan kaðýt parçasýný paramparça ediyorum ama bilmiyor hiç kimse, o paraladýðým kaðýdýn aslýnda benim hayatýmýn özetini olduðunu.

Her þeye muktedir olan sadece O ve hiçliðimle cilveleþen sözcükler asla paye vermediðim öncesinde ve tüm ciddiyetimle sözcüklerin karþýmda el pençe divan durmasýný beklediðim ve hafif reverans ile sözcüklere usul usul geçiþ hakký tanýyorum.

Endamlý bir yüreðim var benim kolay kolay da aþka geçiþ hakký tanýmayan bir o kadar havsalamdan taþan aþkýn iz düþümü ve yansýttýðý o ufacýk heceye de dünyalar ve alemler sýðar iken. Bense kabýma sýðmaz bir minvalde rest çekiyorum: hem kötülüðe hem de yalanýný yakaladýðým insanlara.

Ýçimdeki o kýrýk biblo hamt ettiðim.

Kýrýk kalbim ve kýrgýn cümleler ve derme çatma kulübem yine içime inþa ettiðim. Bir cümle yazýyorum derken bir diðerini ve günlük yazma ritmim tamamlandýðý mý kalkýp evin uzun dar koridorlarýnda volta atýyorum. Þu son on güne bir b/akýyorum da ve akan gözyaþlarýma ve diyalog kurmaya çalýþtýðým insanlara ki her biri arkadaþým ve pek çoðu yine yazýn dünyasýndan yolumun kesiþtiði insanlar. Hocalarým ve kalem dostlarým öte yanda baþka þehirlerde yaþayan birkaç kalem dostum daha ortak paydada buluþtuðumuza inandýðým ve ne yazýk ki her biri racon kesiyor bense kessem kessem elma kesiyorum ya da boþ beyaz sayfalarý kýrpýp yýldýz yapýyorum dünde kalan þair gibi.

Bodoslama daldýðým bir dünya adeta yazýn dünyasý neresinden baksam on yýlý bulan yazma serüvenim ve sanal ortamda edebiyat baþlýðý altýnda iletiþime geçtiðim insanlar: her birine saygý duyduðum ve illa ki bir þeyler öðrendiðim edebiyat penceresinde saklanmýþ bir kukumav kuþu iken sözüm ona uçmayý öðrenip gidip geldiðim sözcükler ve duygular…

Þerit deðiþtiren bir araba gibi aklýmýn iplerine tutunduðum.

Þarampole yuvarlanan mesleklerim ve son olarak yazarlýkta karar kýldýðým ve yazmadýðým her gün ya da her gece benim için bir kâbustan farklý deðilken öte yandan yazdýkça büyüyen coþkum ve caným yandýkça yakýldýkça insanlar tarafýndan gerisin geri kaçtýðým bir dünya.

Hayatýn sancýsý tuttu mu kalem kâðýdý elime alýp koþtuðum masa baþý.

Sanrýlar yüklendimse demek oluyor ki; hayal dünyamdan nice malzeme çýkacak bana yazmak adýna ve ben yazdýkça ihya olurken ve paylaþtýkça sanal ortamda nereden geleceðini kestiremediðim ataklar.

Elimden gelen gelmeyen ne ise çabaladýðým, el, el üstünde oturmaktan haz etmediðim gibi beynimi de yüreðimi de kan dolaþýmýmý da devreye soktuðum yazma serüvenim.

Bir hazan bahçesinde saklý iken içimdeki dökülmüþ yapraklar kalemin aracýlýðý ile tüm yapraklarý önüme yýðýp bodoslama içine daldýðým en çok da uykuya dalacakken ansýzýn uyanýp da nerede olduðumu kestiremediðim kadar kesik cümlelerle yol almayý sevmediðimden mi nedir hatýrý sayýlýr cümleler kurmak adýna hazýr ola geçtiðim.

Olan biten nedir, bilmez iken.

Olacaklarý da kestiremezken.

Oldubittiye de gelmesin diye ihtimamla sözcükleri duygularýmla buluþturduðum.

Bir ara duygularým dahi çalýnmýþken kaleme aldýðým makale: ‘’Duygularýmý iade edin bana’’ demekten de öte sayfalara döktüðüm iç sesim ve gerçek manada hissizleþtiðim o dönemi unutmak adýna çektiðim acýlarý bile özleyebilirken demem o ki: caným daha çok yandýkça daha da büyüyen bir yangýn içimdeki ve ateþi körükleyen duygular ve haletiruhiyem.

Uzun bir süredir devre dýþýyým aslýnda hayattan kopuk addedilsem de her duyguyu her günü her düþünceyi yoðun yaþamakla mükellef yine de bilfiil hayat sokaklarda saklý diye bir terim varken, benim için de hayat, ruhumda ve kalemde saklý.

Narsis deðilim elbet. Ben-merkezcil olmayý býraksam da sýklýkla bana dair cümleler ve yazýlar kaleme alýyorum çünkü buna sebebiyet veriyor insanlar ve yazdýkça büyüyen bir iç dünyam var benim yolu elbette sevgiyle ve sözcüklerle ve de dolayýsýyla insanlarla ve de sevgili okuyucularým ile kesiþen.

Hep iyi bir okur olduðumu düþünmüþtüm ta ki yazmaya baþlayana dek ve de iyi bir yazar olmak adýna gayret gösterirken ne okuduðum yüzlerce binlerce kitabý yeterli görüyorum ne de yazdýklarýmýn hepsi yüzde yüz içime sinmekte bu baðlamda yaþadýðým zikzaklar ve gel-git duygularla daha iyisine niyet edip o minvalde yaþýyor ve emek veriyorum.

Bir bilinmezim ben bilindik olan coþkum ve kaygým ve yazma dürtüm iken…

Tek bilindik ise sadece Rabbimin varlýðý ve insanlar öküz altýnda buzaðý ararken ben sadece olmasý gerekeni yapýyorum ve insanlara verdiðim sonsuz deðer ve güvendiðim kadar da infilak ediyor tüm çabalarým ve elimden tek tutanýn Yaratan olduðunun bilincinde ve peþi sýra gelen huzur çünkü Rabbimi sevdiðim kadar yarattýðý her canlýyý da seviyorum ve iþte üzerinde yürüdüðüm mayýn tarlasý derken öylesine infilak ediyor ki iç sesim yüzünden muhatap olduklarým bir bir yakýyor canýmý.

Ýnsanlarýn bir dediði diðerini tutmuyor ne zamanki yüzlerine vursam geri adým atýp isyan ve inkar ediyorlar bu sefer ben yalancý durumuna düþüp baþa sarýyorum ayný filmi:

Sev ve inan ve geri püskürtsünler seni.

Bir püsürüm yok ya da akan damým çatým ya da çalýntý meziyetler deðil haiz olduðum ne de alýntý cümleler ve sayfalar ben sadece okumanýn ertesi bunca duygu ve bilgi ile dolu iken bir de yaþadýklarým eklenirken bunca þeye ister istemez kendimi yazarken buluyorum ve iþte hayata anlam katan ve köreldiðim dünleri geride býrakmanýn verdiði huzur ve istekle yazmadan duramýyorum.

Elbet bir de altýn tepsiyle sundum mu insanlara ve þükürler olsun ki dýmdýzlak býrakýlmýyor cümlelerim ve yazdýðým onca metin ve þiir ama ben yazmaya doyamadýðým kadar yorum almaya da doyamýyorum ve karþýlýklý bir etkileþim ile ben de severek yorum yapýyorum arkadaþlarýmýn yazdýklarýna ve sevgim büyüyor iþte bu noktada: her yorum düþünmeye sevk eden kimi yorum ise can yakan üstelik edebi açýdan bir niteliði olmadýðý gibi yazaný karalayan ve bu noktadan sonra içimden ne yazmak geliyor ne de birilerine tutunmak.

Zaten önceki hayatýmda pamuk ipliði ile tutulmuþken yaþamaya þimdilerde daha güçlü baðlar geliþtirdiðime inansam da can kýrýklarýndan devasa anýtlar inþa ediyorum ve sözcüklerim kanýyor dizlerim ve dizelerim yara bere içinde asla önüne geçemediðim bir duygu iken hayal kýrýklýðý ben izah etme telaþýyla yeniden ve yeniden kaleme sarýlýyorum.

Sözcüklerin muhteva ettiði o kadar çok duygu var ki ve iþte sözcüklerin ve de harflerin dahi yetmediði.

Ruhumda çýktýðým katlar çifter çifter iþin ilginci ben kat iziyle severken hayatý ve insanlarý ütülemek de istemiyorum hem duygularýmý hem yazdýklarýmý çünkü doðaçlama ne varsa hangi cümle ya da metin ise içime daha bir siniyor ve asla bir köþeye sinmediðim gibi baþým dik arþýnlýyorum önümde uzanan yolu.

Bazen kaplumbaða adýmlarý ile.

Bazense kanguru gibi zýpladýðým.

Ama en çok sevgiyle telaffuz ettiklerim ve itibar ettiðim sayýsýz insan ve edebiyatla etik kesiþti mi daha çok itibar ediyorum saygýn kalemlere ve sayýlarý iki elin parmaðýný geçer ya da geçmez.

Nemalandýðým çok þey.

Bazen örselendiðim.

Bazen yýkýldýðým bazen kuru yanýnda yanan yaþla birlikte tutuþtuðum ve tutturduðum yol yine bana ait bana dair ama sevgi olmadan saygý olmadan da yaþamanýn ve yazmanýn mümkün olmadýðý ve ben yazarak huzura eriyorum ve huzuruna çýktýðým Rabbim de bunu en baþtan onaylanmýþken yoksa an itibari ile deðil yazmak aranýzda bile olmazdým.