Yolda Yürüyorum
Yolda yürüyorum yanıma yaklaştı
Şaziye
Sanki içine aşk kaçmış seviyorum
diyor ben Şükrü’ye
Asıldı kene gibi gitmem diyor
yüreğime afakanlar bastı
Ulan Neredesin Nuri koş gel ablan
kafayı yedi
Çıkmış damda bacanın ucuna atlarım
diyor
Yerle arası iki metre sanki hiç bunu
bilmiyor
İşte insan bu buna hiç razı olası
gelmiyor
Ulan Neredesin Nuri koş gel ablan balataları
sıyırıverdi
Çare yok kafayı yemiş sakinleşene
kadar dayı diyeceğim
Köprüyü geçtikten sonra nasıl yalan
dedim diyeceğim
Sığmaz delikanlılığa bu, nasıl
şairim ben diyeceğim
Ulan Neredesin Nuri koş gel ablan yedi
beni bitirdi
Açıldı bana dünya evinin böylece
kapısı neyleyim
Nasıl bırakarak seni kandırdım diye
ben gideyim
Adımız Şükrü kaçmak yaraşmaz dünya
evine gireyim
Ulan Nuri gelmene gerek kalmadı
memur nikâhı kıydı
Mehmet Aluç