Karanlýk Akþamýn Ýçinde 

Bir suskunluk vardý þehirde 

Bir susma vardý ki sormayýn gitsin 

Gri bir aynada kaybolan yüzler 

Hasrete kendini kelepçelenmiþ eller 

Badem gözlü güzellerin unutulmuþ adý 

Ve kendi adýmlarýyla yürüyemeyen insanlar

Bir gönül vardý, yandý… 

Hatýralarýyla kül oldu, 

Bir sevdanýn mateminde, 

Bir þehrin puslu nefesinde. 

Bir kadýn vardý, 

Yalnýz ikimizin bildiði bir lisanda 

Baðýra baðýra  bir þarký söylüyordu 

Bir gece vardý, 

Boðazýmda düðümlenen son soluðu içtim, 

Radyo sesinde kaybolan bir matem, 

Ve ertesi gün ilk otobüsle 

Arkamda býraktýðým bir þehir. 

Bir bardak su vardý, 

Bir hayal vardý solmuþ, 

Bir onsuzluðun akþamý, 

Bir uðultu, 

Bir kayboluþ. 

Bir gönül vardý, yandý… 

Çocukluk sesleriyle, 

Bir þarkýnýn kýrýk nakaratýyla, 

Bir kadehin buðusunda sustu. 

Ýçimde baðýran bir ses vardý, 

Sus diyordum, 

Sus be kadýn, 

Karþýmda yoksun bari içimde baðýrma

Bir yol vardý, kývrýlýp giden, 

Otobüslerin sabah sessizliðinde 

Arkamda býraktýðým bir hatýra gibi. 

Bir þarký vardý, 

Yalnýz ikimizin bildiði bir lisanda 

Baðýra baðýra aðlýyordu o kadýn 

Bir gönül vardý, yandý… 

Ve o yangýnda 

Renkli kalemler düþtü elimden, 

Kara tahtada silinen bütün izleriyle. 

Bir hatýra vardý, 

Kendi yükünü sýrtýnda taþýyamayan, 

Her adýmda biraz daha eksilen. 

Bir yol vardý, 

Taþlarýna düþmüþ eski þarkýlar, 

Her kývrýmýnda bir ayrýlýk gizlenmiþ. 

Bir nefes vardý, 

Boðazýmda düðümlenen, 

Bir daha söylenmeyecek cümlelerin aðýrlýðýnda. 

Bir perde vardý, 

Iþýðý sýzdýrmayan, 

Arkasýnda saklý bütün sýrlarýyla. 

Bir göz vardý, 

Yarým yamalak gülümseyen, 

Bir yeni ay ýþýðýna bakýp 

Karanlýða gömülen. 

Bir suskunluk vardý, 

Þehrin üzerine çöken, 

Hava buhranlý, hava puslu. 

Ve bir yangýn vardý, 

Gönülde deðil, 

Hatýralarýn en derin köþesinde, 

Sessizce kül olan bir sevda gibi.

Ýneceðim iki durak kaldý, 

Hangisinde insem kahrolacaðým bu gece. 

Bir yolun kývrýmýnda 

Gözlerimden düþen bütün hatýralar, 

Bir otobüs camýna yaslanmýþ 

Puslu bir þehir akýyor içimden. 

Bir durakta bekleyen yalnýzlýk, 

Öteki durakta unutulmuþ bir sevda. 

Hangisini seçsem, 

Bir yaným eksilecek, 

Bir yaným yanacak. 

Bir gönül vardý, yandý… 

Þimdi duraklarda külünü arýyorum. 

Ýneceðim iki durak kaldý, 

Ama hangi durakta insem 

Ayný karanlýk karþýlayacak beni. 

Bir gece vardý, 

Boðazýmda düðümlenen son soluðu taþýyan, 

Ve ben hâlâ karar veremedim, 

Hangi durakta insem, 

Hangi acýya teslim olsam. 

Mehmet Aluç