Online Üye
Online Ziyaretçi
Ölümlerden ölüm beğen, bayım ve
öykündüğüm kadar kendime varsın defalarca öldür beni.
Şiarımdır ne de olsa acı.
Acıtmadan sevdim ben insanları ve
seni.
Canhıraş akışında aşkın
Budadım da yüreğimi ve buldum, buldum
işte:
Kendimi buldum sonunda
Azıcık noksan ve efkârlı
Ve yaralı
Yamalı çoraplarıma bakma sen
Zaten üstümden ezip geçmedin mi bunca
zaman?
İklimlerden aşksa mealim
Kilim misali ayaklarına serildiğim.
Hicrindeyim aşkın ve hüznün
Hicretin durağında saklıdır efkârım
Yitip giden zaman mı ve de bunca
şiir?
Melun yüreklerde yoktur yerim
Yoklamam alınsın da her gün
Onca yazdığıma ve aşka ben kefilim
madem
Matemimle ördüğüm dizeler ve uçuşan
duvağım
Tek kişiliktir benim izdivacım
Çünkü insanüstü bir varlığım
Ve sevdanın dilemması
Dilaltı addedilen şiirlerim aslında
hayatın rotası
Bense kaptan köşkünde
Bazen geminin miçosu
Yerleri süpürdüğüm kalemimle
En masum aşktır bende saklı
Kirvem kalemim
Ben nazlı çocuk gelinim
Boyumsa bir karış uzamadı
Ama uzatarak sevdim ben insanları ve
seni
Ve evreni…
Hani, ben sığdırmışken kâinatı ufacık
yüreğime
Bir sen bir de insanlar alıp da
koymadılar beni en derine
Hazır ol da geçti ömür:
Bir de demez mi densizler:
Hazıra kondum diye.
Kime ne, bayım hatta sana ne seni
sevdiğimden?
Asla izin almadım ben severken
Asla da izin almayacağım yazarken
Yangının ta kendisiyim
Bir kıvılcıma nasıl da müteşekkirim
Malım mülkümse kalemin
Kalbimden de kabrime uzanır yolum
Varsın olsun yastayım
Varsın olsun vakitsiz telaştayım
Varsın olsun yalnızım
Yalnızlığın temaşası nasıl ki saklı
satırlarımda
Varsın olsun bayım…
Gerisi varsın olsun size lazım
Varsın gerisini siz getirin…