Ey, sen ulu Keykubad, nasýl ki ruhumda saklýsýn…

Aþkýn esaretinde saklý bir cesaret ile düþtüm yola baþýmý vura vura taþlara sadýk kaldýðým o en aðýr taþtýr yüreðime bastýrdýðým baskýna uðramýþ bir eþkýya gibi ya da kumarbaz ve evet, iþte þiirlerin kundakladýðý bir vaveyla saklýdýr kalemimin damarlarýnda.

Düþmez kalkmaz bir Allah ve ben öylesine bir tuzaða düþtüm ki.

Sencileyin iklimlerde saklý serkeþ týnýsý rüzgârýn ve batýlý ruhun ve bam teli sýrlarýn bir de bir de sýrra kadem basanlar yok mu ihlal edilmiþ sýnýrlarýma yýðdýklarý bombalar ve her ne kadar an itibari ile pimini çeksem de kâðýdýn kalemin…

Külyutmaz yetilerim ve asla küt kestirmediðim saçlarýn ve tarihin gizemli sayfalarýnda gezen, sevgili ihbarým inkârým tek iddiam dahi yok iken yaþam denen fanusta ruhumun sancýlarý ile tavaf ettiðim yerin göðün mahzun yalnýzlýðýmýn da kundaklandýðý ve yüreðimin kurcalandýðý yakýlasý bir tütsü gibi fýrýndan az sonra çýkaracaðým þiirin beylik olmayan benlik ilhamý…

Kaygýlarýmý büyüttüm bu gün yeniden.

Ve yine çýktým rotamdan.

Nasýl ki ritmi yoktu kâbuslarýmýn ben önce geceyi ütüledim ama yetmedi:

Kumpasa kurban verdiðim sevgimle ve iyi niyetimle katladým saðanaða teslim oldun gecenin duvarlarýna yaslandým ve þiarým Þimal Yýldýzý koyup da bohçama þehla gözlerinde þiirin varsýn olsun yuhalanayým içimdeki seyyahý da boðmam an meselesi iken serildim boylu boyunca hüzün bulutuna.

Dünün buðrasý.

Aþkýn kasýntý cilvesi.

Yalnýzlýðýn metruk hanesi

Cibilliyetsiz gölgelerin de dinmeyen öfkesi.

Rezerve ettiðim þiirse ulaþmadý bu gün adresime ve komplimanlar yaðdýran güneþten nasýl ki medet buldum ve yanýldým bu sefer kor yüreðimle mehtaba hem sarýldým hem öykündüm hem sevdalandým.

Þehir ýþýklarý bir yanýp bir sönmekte.

Alaçatý’sý göðün alý al moru mor köy kýzlarýnýn mintaný ve þehirden þiire göç ettiðim bir kuþluk vakti ki sýrra kadem basan ilhamýn peþinde sürüklendiðim þu son on yýlýmýn da bilançosu.

Hazzýn hissiyatý.

Haiz olduðum duygularýn bekasý.

Has sevginin de dinmeyen duasý.

Bir milattan sektiðim miadý dolmuþ binlerce cümleden hýrsýmý alamadýðým kadar da yazdýðým yüzlerce sayfa þiiri ve yazýyý saniye düþünmeden alevlere boðduðum ve yaktýðým ve doðduðum þehrin küllerinden doðmasýný ümit ettiðim þüheda mazimin da külliyatý.