Pencere Çerçevesinde Ki Çocuk


çocuklar gördüm pencerede

yüzlerinde gülücükler

renklerin hiçbiri aynı değildi 

manzaradaki aslıyla

yani bulut rengiydi gökyüzü

bir çocuk gibiydi 


evlerin gündüz ve gecelerinde

gülücük dağıtan çocuklar görüldüğü zaman pencerelerde

her dem bir mutluluk tomurcuğu açıyor demektir 

ağladığı zaman da bir çocuk 

evlerin gözlerinden boncuk boncuk 

gözyaşları dökülüyor demektir 


pencerenin çerçevesinde ki çocuk

ne de güzel gülümsüyordu

rengi uçuk camda gizlenmiş

zamanın adımları yürümüyor

kıpırdamıyor 

çocuk hep aynı yere bakıyor 

ha şimdi erik ağacından 

kuş uçacak 

uçacak kuşu yakalayacakmış gibi


güneş batıyor 

bir yıldız akıyor pencereden

yürüyüp geçti çocuk 

çiçek desenli tülün arkasına

önce müthiş bir aydınlık gözlerini aldı ama kırpmadı 

sonra rüzgarın ilk dalgası saçlarını okşadı

yüzünü ıslattı birkaç yağmur tanesi

parıldadı inci tanesi gibi 

üstüne ay düşen mavi gözleri


birbirine ne kadar çok benziyor

pencereler ve gözler

insanlar gözleriyle

evler pencereleriyle görürmüş

hem çok şey görürler

hem çok şey gizlerlermiş

insanların hüznü ve sevinci gözlerinden 

evlerin hüznü ve sevinci 

pencerelerinden belli olurmuş 


pencere düşünmek mekanıdır

yola eyvallahsız koyulanların

aşk pususunda bekleyenlerin

ya da kendini hasrete mahkum edenlerin yeridir

belki çekip perdeyi her şeyin üstüne

kapatmalı gözleri 

anıları sadece içinde yaşamalı

şarkıların hüznünü dinlerken

ağlamalı ayrılıklara pencerenin ardından


dışarıda kar soğuğu 

geceye dair anlatılamaz ıssızlık 

üşüyen ellerimi ısıtmak istiyorum

bir ince duman bile tütmüyor bacadan

çoktan buz kaplamış pencereleri

aç gölgeler uçuşmuş pervazına

birbirinin ardından el sallıyorlar 


kışın bu anında içimden gelmese de 

açıyorum gündoğumuna pencereyi

görünüyor bütün ışıklarıyla sabah güneşi

fısıldarken kulağıma günaydın diye 

camların o çok sevdiğim görüntüsüyle

belki soğuktur ellerim amma

ısıtırım yüzünü sıcacık nefesimle


bekliyorum gölgesi doğmamış gün doğumlarını

gülerek alnıma düşecek yağmur damlalarını

açmışım penceremin kapılarını

birazdan

olgun meyvelerini devşireceğim dallarından

incir ağacının


susuzluğuma su

dertlerimin ortağı

gönlümün otağı

aydınlık ufuklarımın ışığı 

sen benim leylam

ben senin kara sevdalı aşığın 


ben seni severim güneş 

parıldayan ışıklarınla 

uğrarsan çerçevesi mavi boyalı pencereme

bembeyaz tenli ahşap evimin

günaydın derim

hoş geldin derim

tıpkı çocukluğumda ki gibi


redfer

( Pencere Çerçevesinde Ki Çocuk başlıklı yazı redfer tarafından 13.06.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.