Bir gece vaktiydi  

Canın sıkkındı yorgun argındın 

Ötelerden sana doğru gelirken ben 

Cebimde  sana yazdığım mektubum vardı 

Birazdan göreceğim adamı sevmiştim

Şimdi sadece bana bir konuk gibi

Bu başka bir şeydi 

Anlatılması zordu yorucuydu

Ödünç aldığım avuntularım avuçlarımda
Sımsıkı tutunuyordum onlara 
Meleklerin sesini duyuyorum sakın yapma diyorlar
Ayaklarım varmak istemiyordu ilk defa sana 
Nihayet kalp çırpıntımı durdurmak için 
Derin bir nefes daha aldım sigaramdan son kez 

Masaya yaklaştığımda her zamanki gibi centilmendin
İpek örtünün üzerine koyduğun kırmızı tek bir gül
Sarıldın sımsıkı hoş geldin canım dedin 
Ruhum tutuşmuştu tamamen 
Hayrete düştüm bu ne acı bir yangındır 
Sonra sandalyeye dizlerim çöktü yaslandım ardıma 

Derken  her şeyi hissetmişsin gibiydi sanki
Gözlerin göz bebeklerimin içine gizlendi kısacık
En sevdiğim esansının kokusu geldi burnumun ucuna dek
Ecel terleri döktüğümü gördüm ilk defa 
Bu sefer kararlıydım geri adım atmak yok
Beni yalnız bırakmana artık müsaade edemem

Ben mükemmel değilim ama seni hiç aldatmadım 
Biri boğazımı sıkıyor beni boğuyor bu da kim görünmüyor 
Neden bitiremiyorum neden bitirmiyorsun 
Elini uzattığında hangi elimi uzatacağımı şaşırdım
Sonra o iki büyülü kelime geldi senden peş peşe 

Seni çok özledim hem de çok sevgilim 
Aslında bende seni çok özlemiştim 
Gerçeklik buydu özleyebilmekti
Sesler kesildi boğazımdaki el sıkmayı bıraktı
Cebimdeki mektubu buruşturup attım.

Semra EROĞLU Şiirleri sevdiren kadın 

16/06/2023