Gök gürültülü bir sağanağın demindeyim ve tüm sözcükler frapan:

 

Aşkı taşlayan iblisin indindeyim: ya, o ölmeli ya da şiir ve işte kaldırdığım duvağın ardında kalan yorgun yıllar: şiirlerse zemheride açan çiçekler gibi melun mahzun baş koyduğu kadar insan aşka, olmaz mı dokunulmazlığı kalemin ve ince ayar yaptığım duygularıma da yürekten kefilim kimi zalimin gözünde kefal olsam da içtenliğin yokuşunda aşkın sarkacında ılıman bir iklimdir kalemin b/ellediği…

 

 

 

 

Yoksunluk mı yokluk mu kötü olan?

Yâdı dünün temcit pilavı gibi hayat denen düğüm

Belki de bir düğüne denk düşen insan:

Ölümün şerit değiştirdiği o iklimde saklı bir tören

Şiirlerin eşliğinde

Kalemin ve de meleklerin teftişinde…

 

Yanık kelamın na’şını örttüm şiirle

İçime düşen bir ateşti mademki aşkın gizemi

Ütülediğim imgelerden bir mintan geçirdim üzerime

Sözcüklerse zehir zemberek

Mahmuzladığım kalemse seyyahı mevsimin

Ve de yürek:

Ah, nelere nelere delalet

 

Bir gıdım da olsa sevilmeyi dilerdim

Esen rüzgâra muhalif içimde yaşattığım iklimi

Bahşedene minnettarım:

Aşkı rotasında İlahi Ateşin güzergâhında

Yaslandığım Dağım

Yaşardığım Çınarım

Rabbime kulluk yapmanın haşmetinde de sevginin

İçime çektiği bir koku adeta

Güzün hüzün kokan teninde

Saklı bir şiir ve saklı İstanbul ve Eylülün tini.

 

Nasıl da doğurgandır o hüzün

Seve seve;

Yana yana kemale erdiğim

Ölüm öncesi ertelediğim bir yeminin minvalinde

Göçen kuşlara meylettiğim

Varsa yoksa kalemimdir kırık kanatlarıma konan

Çiy misali

Çalansa çengi

Bir gizin daha yitimi

Meşk eylediğim zemheri

 

Geniş açılı bir izlek üzerine tünediğim

Dalın ağaca ihaneti

Kürediğim dünüm şüheda göçün laneti

Efkârı dinmez de hani

Endamlı yalnızlığımı peşkeş çektiğim

Şiirin de pimini çektim mi

Kimse durduramaz beni…

 

Dur durak demeden yazmanın kerameti

Durgun suların tesellisi

Oysaki azgın ve coşkulu bir iklimdir içimde saklı

O tek teselli:

Allah aşkı ile can bulduğum

Bazen bir fanus misali içine konduğum

Hüznün çeperinde kıyasıya bir mücadele

Esefle yüklendiğim küfenin ağır bedeni

Yaslı olduğum kadar rahmete

Yandaşım varsın olsun yalnızlık

Sessizliğin biçtiği bir ekin tarlası gibi

Sensizliğin de güftesi

İken şiire namzet bir tecelli

 

Ansızın ölecekmişçesine elimi

Eteğimi çektiğim dünya denen ikametgâhı

Sürüklediğim kadar da arkamdan

Sürgün edildiğim

Nice coğrafya

Mahlasım bazen bir gizem bazen açık seçik bir başkaldırı

Aşkın haşmetinde can bulduğum kadar

Varsın aralıksız essin o delişmen rüzgâr…

 

 

 


( Şiirin De Pimini Çektim Mi Kimse Durduramaz Beni... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 2.09.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu