Şair Kim Midir Ya, Aşk...




Hangi düş’ ün hangi gülüşün yanlısıdır söyle, şiir ve sevdaya ramak kala azadesi ölümün azığı ömrün şair meyleder aşka hüzünse mızrabı ve kıtalar aşası bir enginlik yüreğin koruk b/ağı…

 

 

 

 

Hatmeder duygular ölgün zamanın tanrısıdır kalem

Hazmeder ruhu ölümü ve devrik acılar kıtası kelamın

İzini sürer varla yok arasıdır yalnızlığı

Göğün pekişen karanlığına

Nice bulut eşlik eder yağan yağmura

Tutunur şair tutunur her sevda

Tutamağı ömrün

Tuzudur adeta imgeler körü körüne yazılmayan

Şiirin telli duvaklı gelini

Yasın bakir tınısı

Yaşın tuzu

Yadı dünün yareni ruhu

Bandıkça hüzne

Mihrabı umut

Mizacı yitik

Bir neşreden sihirdir ki şiir

Ve şairin ölümcül ç/ağrısı

 

Paslaşır duygular

Pembeleşir kalem

Nur yağar ufuktan

Narı ömrün nazenin güftenin

Hüznüne de sadıktır şair yaşadığı kadar gördüğü görmediği

Duyduğu duymadığı

Bilip bilmeden yaşadığı

Irak olduğu kadar mutluluktan

Irgatı evrenin

Irgalamaz da kimi insanı bunca derin

Bunca istem

Bunca isyan

Biriktirse bile af diler Rabbinden

 

Şiir nükseder

Şair yazar ve ölür

Ölür ve doğar da ansızın bir başka şiir

Bir başka hayal

Sözcüklerle hemhal

Yalnızlığın kopuk düğmesi

Hoppa imgeler

Durulur ansızın

Ar bildiği iken sevgi

Arsız bir çağrı iken ölümü

İrdeler toprak

Çağırır usundan

Çalgı çengi susar

Sever derinden taşan ruhundan

İçinde kalan her ukde bir şiir

Dünde kalan her resim bir kibir

Yarına yatıya kalacak diye bildiği ömür

Ansızın solar

Ansızın siner

Ansızın söner

 

İçten içe büyür acı

Acıdan geçer şairin yolu

Duvağı kanlı çocuk gelin

Ruhu yaralı kadın

Yârin elini tutar

Yazdığı kadar da vefa umar

Sihrine banar da banar

Bilinmezin izini sürer

Nakşeden her sözcük

Uğuldar kulakları

Uğurlar yavuklusunu

Uğruna aşkın dönenir bir bir

 

Devşirir sözcükleri

Ne kin ne kibir

Tutuşan yüreğidir

Tanıştığı kalemidir

Bazen yâdı bir hikâye bir nesir

Eseridir Rabbinin

Esaretidir hüzün denen mealin

Kitabını yazar şair

Adı ise mazide saklı bir ruhun sadakası

Varla yok arası mutluluğu

Diktiği kadar kalemi

Dilemması nazın niyazın tükenmediği

Bir seferi yolcudur ki şair…

 

Yalnızlığın ve hüznün güftesi olmaya meyyal

Yazdığı yazacağı her şiir

Sona ramak kala

Rengi atar kalemin

Ruhundan firar eder sözcükler

Figan eyler kalemin sadık gülüşünde cereyan eder

Kâh umut kah ölüm feryat eder

Çağın da çağrının da ötesinde yaşar şair

Ölüme meyleden o ıssızlık ki aşılası kıtalar

Oysaki tek sözcükte saklıdır

Evrenin özü de sözü de aşktır

Aşina olduğu kadar da aşka aşikar…


( Şair Kim Midir Ya, Aşk... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 19.11.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu