Ýklim öfkeli, azizim azat edilesi bir ruh gibi kayýt açtýðým günün meali kâh þiir kâh bir özlem aþkýnsa vebali en çok da ödediðimiz kadar sevginin diyeti ve sýnanan dirayeti tek nefeste içime çektiði.

Ahret yolcusu kalmasýn…

Ve iþte hüznüme tekabül eden bir gün.

Güllük gülistanlýk da addedilmesin sözüm ona konuþlu olduðum mekân ve makam.

Hüznün arifesinde tutuþan.

Hazan ertesi kýþa kavuþan.

Sancýlý bir var oluþ verilen hüküm ellerimden kayan kalem ve zaman.

Hatýratý yok ki dünün gerçi dün dünde kaldý ama meyletti mi bu güne ve iþte zaman zarfýnda saklanan bir mektup þairin bilfiil postaladýðý kendine.

Çatlak bir düþ idi konan pencereme çatýrdayan göðün istikrarlý kükreyiþi belki de buðusu var olmanýn büyüsü hiçliðin kanayan cihanýn ince derisinde saklý mazlumun dinmeyen öfkesi.

Aralýk kapýdan içeri sýzan Aralýk güneþi bir batýnda doðan avaresi yalnýzlýðýn ansýzýn kaybolan umut gibi: dik baþlý dik yakalý bir sevginin ahalisi varsa yoksa yaðan rahmetin ihya ettiði yeryüzü denen cennetin sonlanmayan kehaneti nasýl da misafirperverdir oysaki hüzün esen hayta rüzgârýn gölgesinde yaþayan huzura dönük yüzünde Allah sevgisinin izinde saklý belli neþesi evrenin.

Ölü bir iklimden arakladým hem ben esen rüzgârýn deminde salýndýðým kadar derimdi ayracý ömrün ve ölümün göðsümdeki týrnak izi az evvel yakalandýðým bir düþ saðanaðý imha edemediðim kadar yalnýzlýðý ve karanlýðý.

Sözcükler noktasý:

Ýmgeler çýðýrtkan.

Müdavimi olsam ne ki þiirlerin mademki bir kere müptelasý oldum hüznün.

Devrik gün ýþýðý asasý evrenin ve kýrýlgan mehtap her geceyi koynumda uyuttuðum kadar her heceyi evlat edindiðim.

Bir saný var mýdýr sahi sözcüklerin kayýtsýzlýðýnda yaþamýþken bir ömür…

Beni tav eden bir þiir bir ayraç bellediðim hüznün katedralinde asýlý kaldý yaðmurun gözyaþý ve dinmeyen efkârýma bandým ben yaðmuru belli ki þarkýda da olduðu gibi küçücüktü elleri yaðmurun yaðmalanmýþ masumiyetin izinde ölü bir çocuktan çaldým ben hüzün denen o girift ve mübalaðasýz boþluðu öncemde saklý iken hoþluk cihanýn kayýtsýz kaldýðý bu zulmün minvalinde yavaþ yavaþ uzaklaþtým kendimden ve:

Kemiren iç sesime isyaným ve kendime son ikazým:

Ben ölmeliydim belki de ölen binlerce masum çocuðun yerine.

Aðdalý gün ýþýðý az evvel kapandý kapýlar.

Ýki kapýlý handa mahsur kaldýðým kadar masum ve mazlum bir zümrenin yasýný tutuyorum varsýn baltalansýn varlýðým ve hayallerim ve çalýntý olmayan bir minvalde geceyi saklý tutuyorum gün ýþýðýnda.

Ç/aðlayan bir karanlýk nemiyim bulutlarýn.

Afaki bir coþku söndü içimde batýl gölgelerin indinde huzuruna çýktým ölümün.

O peyzaj ki zaaf dolu.

O ulvi Iþýk ki Ýlahi Aþkýn yolu.

Nezdinde hayatýn diri ve dingin olmayý beceremediðim kadar susuyorum ve susuzluðumu dindiremezken solan çiçeklerde buluyorum kendimi ve nasýl da baðlýyým topraðýma ve Atama ve ecdadýma.

Þimdimden sektim dünde kaybolmuþken hayallerim.

Yarýn olmaya meylettim her gece ve baskýn çýktýðý kadar dýþ sesin gürültüsünde çýnlamadý dahi kulaklarým.

Mevsim görücüye çýktý çýkalý gürültülü bir aksanda yeþeriyor yeryüzü.

Asasý ruhun azadesi sözcüklerin vurgun yediðim bir derya içimde kalan ukdelerle ördüðüm kadar þiirlerimi asla örgün bir eðitim deðil nemalandýðým meðerse nasýl da uzaðýndaymýþým hayat denen okulun.

Bahþedilen her yeni gün kapkaça uðrasa da hayallerim.

Rengi olmayan bir gülüþ dilerken Tanrýdan…

Mevsimin nazýna isyaným ne de olsa zemherilerde mahsur kaldý insanlýk ve zaafýna teslim olduðu kadar hak hukuk gözetmeyen insanlarýn kurbaný oldu yiten bunca masum ve görünen o ki: daha da çok yolu var acýnýn açamadýðý bir kutuymuþçasýna kapalý ve katý yüreklerin salýndýðý o perde arkasýnda saklý aslýnda adalet.

Sahneye son çýkacak olan illa ki hakkaniyet ve masumiyet.

Endamlý bir ölüm dilerken Tanrýdan evhamla yaþadýðým ve sevdiðim kadar kayýtsýz kalamadýðým o minvalde kasýtlý ölümlere kucak açan bu bitimsiz iþgalin ve vahþetin de son bulmasý adýna…

Gözlerim açýk gördüðüm kâbuslardan arda kalan zamanda niyet ediyorum içimdeki saklý hayalleri ve gerçekleþmeyeceði bile bile yaþýyor yazýyorum:

Ne de olsa bir çað yangýný yaþanan bu zulümde bu vahþette parmaðý olan kimse sadece susmamý öðütlüyor kulaðýma gelen yankýlar belli ki gök ve Tanrý da aðlýyor meleklerin kanatlarýnda solmaya mahkûm edilmiþ masum kelebekler kadar da kýsacýk ömürlü olsa da yazdýklarým uzun uzadýya sevmenin hayal kurmanýn artýk mutlu sonla bitmeyeceðini bildiðim kadar uzaðýndayým da mutluluðun ve yaþadýðým hayatýn…