Çok deðerli Âdem Hocamýn son þiirine yazdýðým âcizane nazirem…

Rengi yoktu þiirin öncemde saklý gizin bir þiir gibi teselli vereceðini nereden bilebilirdim hem yüreðime þiir denen tokayý takana deðin rest çektiðim iken dünya iþleri ve sevgi iken yüreðimde saklý o devasa mabedim þiirlerle örülü duvarlarý þiir kokan yeryüzü adýný henüz koymadýðým bir duygu asla da bana yabancý olmayan bir dürtü iken malikânemde konakladýðým anbean günbegün uyuyan iklim ben ki…

Putlarý yýktýðým sevgimle kýrdýðým potlarým ve ruhumdaki asil polarýn sýcacýk varlýðý.

Küskündüm dünüme dün gece baþýmý koyduðumda þiire kalemin kan kustuðu dile gelmediði kadar bana uyku yoktu rahat bir rüyada gördüðüm her kâbus þiirin tarifesinde eksik bir name babýnda.

Rötarlý duygularým.

Þair kimliðime hali hazýrda alýþkýn olamadýðým.

Sadece þiir deðilim nicesine tekabül ettiðim kadar yaþadýðým hayat ve onca tevafuk þiirin nezdinde top tüfek kuþanmýþçasýna imgelerle saðalttýðým acýlarým ve hüzün heybemden taþan anýlarým anlarým top yekûn þiir soluduðum bir evren bir mecra.

Sevginin dili þiir.

Þiirin dili bir o kadar hüzün.

Hüznün mecrasý umutla iþtigal binlerce dua binlerce rüya ve þiire meyleden yeryüzü gökyüzü konuþlu olduðumsa þiirin alfabesi s/onsuzlukla mutabýk olduðum kadar kayramda tarhýnda yalnýzlýðýn salkým saçaksa varlýðým ve söküklerim illa ki kalemle þiirle diktiðim örtülü ödenek misali kabýmdan taþtýðým ruhumdan sökün eden nice ben nice þiir tasý taraðý toplayýp da tam da gidecekken hem de kendimden.

Ýçimdeki sarkaç iþ baþýnda.

Kalemse gün ve gece nöbete kalmýþken ve alt belleðim bir bir kayýt ederken yaþanmýþlýklarý yaþamaya dair nice hayali umudu gök kuþaðý ile de sarýp sarmaladým mý þiir þiir açan yüreðim þairane bir izdivaç kalemimin nüksettiði o devasa yaðmur saðanak þiir ekip þiir b/içtiðim hem de yerle yeksan olmuþken varlýðým tokalaþtýðým dizeler…

Mademki dövmedim hayallerimi þimdi sýrasýdýr dizelerimi dönmenin de vaktidir nasýl ki þiir açar yüzüm þiir içer aðzým þiir gibi de kokarken sevgim ve ikbalim ve heyecaným ve yalnýzlýðým ve hezeyanlarým bir bir dönüþür þiire ruhumun çeyiz sandýðýnda saklý sözcüklerim, duygularým.

Göðün mantalitesi.

Yerkürenin izafi gölgesi.

Þiarým mademki s/onsuzluk ve sevgi ikliminde seker benim sözcüklerim.

Yalýtýlmýþlýðým hayattan yalnýz ve hoyrat bir rüzgârým hem ben tatlý tatlý içine esen.

Ýçtimada yürek ve kalem.

Arz edilesi sözcüklerle talep bulmalýdýr hem benim sevdam nasýl ki kâðýda ve kaleme saplantýlý bir aþk beslerim sektiðim her hecede ise içimdeki çocuðu teselli ederim.

Renkler doðam.

Sözcükler gözüm açýk/kapalý gördüðüm rüyam.

Yalnýzlýðýmýn esiri eseri nasýl ki þiirlerim varsýn olsun bir baþýma sekeyim bir duygudan diðerine tekil hanemden de firar ederim þiirin nezdinde sakata gelse de kimi sözcük sarýp sarmalarým anaç kalemimle sarmalýnda aþkýn hizaya gelir duygular ve esen þarlatan rüzgâr bir o kadar yakamdan da düþmezken þiirlerim lakin ben hali hazýrda bir þair deðilim…

Þairane mizacý usta kalemlerin.

Þirin bir gülümse hâsýl olur ne zamanki konsam yüreklerine.

Aþkýn hasý ve þiirdir yüreðin radarý.

Yalnýzlýðýn kaç bayt olduðundan ziyade ruh ikliminde yazýlan þiirlerle içli dýþlý þairane bir özlemle en çok da kendime meylettiðim ve iþte Yüce Rabbin Dergâhýnda önünü alamadýðým bir coþkuyla þiirde buldum ben Ýlahi Aþký ve kozamdan firar ettim edeli…

Þairane üslubu þairlerin kaleminde saklý o nüktedan seyir ve iþte sefasýný sürdüðüm kadar kederin þiirlere yaslarým baþýmý ve kalbimi bir batýnda doðar hem benim þiirlerim gün ve gece gibi birbirimizden ayrý kalamadýðýmýz kadar aralýksýz Rabbime þükrederim.

Þair deðilim lakin þairane bir ruhtur ve yürek taþýdýðým.

Þair deðilim lakin þairane bir üslupla göç ettiðim kadar kendimden kendime ulaþma telaþý ile þiirler ekerim yüreðin tarhýna ve gün sonunda açar þiirlerim endamlý bir çiçek gibi miski amber kokan imgelerdir sýrdaþým ve kalemimle meþk eylerim þiirin de izdivacýna talibim madem ezelden…