Online Üye
Online Ziyaretçi
Issızlığın koynunda büyür aşk ama
yetmez.
Iskaladığı kadar mutluluğu sevmeden
de olmaz ve de ne vurdumduymazdır şarkılar ola ki seven nankör ola ki şairin
cıngılı alabildiğine saydam ve kör.
Mizacı yitiktir bazen sevgi
masallarının
Öyle ya:
Hangi masal mutlu sonla biter ki
yaşarken?
Hangi masaldır sana yoldaş?
Hangi masaldır hayatın soluduğu
havada saklı tutulası
Rahmetle ve özlemle şerh düştün mü de
yalnızlığa
Ve kuytularında yaşatır insan sevgiyi
ama kendine duyumsadığı
Duymadıkları kadar da sesini
Feri olsa ne ki sevda masallarının
İnsan kendini ihmal etti miydi bir
kere
Hurafeler solgun madem
Mademki tökezledim sefiller durağında
Mademki bir hücum bottur ruhumu
taşıyan
Hangi mayındır yüreğimi kundaklayan?
Adım olmadıktan sonra
Bir adım daha ekledim mi de adıma
Sevk ettiğim binlerce hece
Caka satarken yalnızlığıma
Pompalanmış bir düş bir hayal
Bir de gerçekler
Pohpohlanmış kibirli isyanlar ve
dünyalar
Mahşeri bir zenginlik adeta
Duyguların istilası
Yoksa nasıl ayakta kalırdı insan
Eğer ki gözleri açık görmeseydi o
rüyayı
Ruhundaki dalgalar
Uçuşan polenler
Zevki değil cefası dinmese de
Ömrün bakiyesinde saklı beklenmeyen
misafirler
Günü avuttum
Aslında gün beni savurdu.
Sevgiyi savundum
Hele ki kendime duyduğumu değil
Duymazlıktan gelen nice insanı saklı
tutmuşken
En derinde
En tepede
Tepe taklak düşüp de
Buldum mu kendimi
Bulmazdan da öte
Bir bulantı belki de yalnızlık
Yâdında dünün
Yâri gönlün
Yağan yağmurun ikbali
Masallardan aşırdığım kadar da o
mutlu sonu
Sevginin bakiyesi
Bazen yuvarladığım bir ondalık sayı
Ve işte
Kesirli bedellerle de ödedim mi ben
kendime olan borcumu
Bakaya kalacak bir ümit ile de
sözlendim mi
Sözün özü:
Sevgi fakiri ruhlardan uzak
alabildiğine
Varsın içine düşülesi bir tuzak olsun
Sevmelerin
Kâh ihmali kâh gölgesi
Kâh ukdesi
Sözcüklerin zarif tınısında saklı
iken
Sevginin idamesi sır değil ser değil
Bilakis sevgi ve sevmek hayatın ta
kendisi
Alabildiğine içten
Biteviye diğer duygularla pekişen
Hasret olduğum kadar kendime
Uleması evrenin
Ulak zaten hazır ol da
Ünlenen ruhun tokası kırık olsa da
Yeter ki kırılmasın sevginin emsalsiz
kalbi…