Online Üye
Online Ziyaretçi
Öfkenin balını ağzıma sürdüm
Bağırıp çağırıp zevkine vardım
Seni nasıl üzdüm ah nasıl kırdım
At beni demeye cesaretim yok
Keşke gelmeseydim bu dolduruşa
Ne gerek vardı o baş kaldırışa
Daha fazla etmem üç beş kuruşa
Sat beni demeye cesaretim yok
Elalem doğruyu hep eğri yapan
Ben senden bıkmadım vallahi yalan
Ben bir koyun olsam sen de bir çoban
Güt beni demeye cesaretim yok
Seninle düşmüşken aşkın narına
Kar oldum da yağdım bak baharına
Gözünden içeri gönül yarına
İt beni demeye cesaretim yok
Beni benden aldı öfkenin hazı
Zaten o değil mi şeytanın kozu
Yüzüme vurup da en kötü sözü
Çat bana demeye cesaretim yok
Dilin yarasına bulunmaz deva
Her türlü cezayı görürüm reva
Olmadık sözlerle herkese rüsva
Et beni demeye cesaretim yok
O anda aklımda bilmem ne vardı
Öfkeli sözlerim seni çok yerdi
Gün yüzü görmemiş çileyi derdi
Kat bana demeye cesaretim yok
Ne hatalar ettim dilim yüzünden
Çok günaha girdim kötü sözünden
İşte en sonunda düştüm gözünden
Tut beni demeye cesaretim yok