Çürük bir düş’ ün vişneçürüğü
eklemlerinde ve de gecenin:
Nazı yitik nabzı da alınmadı mı
şiirin…
Gayesi ne ola ki şairin?
Bir hümayun misali
Camdan içeri yağan şehri
Tembihlendiğimden de bu yana
Her ne kadar camı açık bırakmasam da:
Şehir içinde yüreğin
Şiir ise şehrin iki yakasından
düşmeyen
Örtüşen her düş her gerçek
Şiir ise bir rozet misali ilişmişken
şehrin tenine
Kayıplarda imgeler
Şairin başkaldırdığı o melun rüzgâr
Üşüyen iklimin baş şehri
Kâh fısıltı kâh bir nida
Öykündüğümüz mademki sevginin de bam
teli
Ve işte en şık mintan
Şehrin şiiri giyindiği
Şiirinse münferit asılı olduğu o tek
hecenin ihbarı
Yola koyuldu mademki sözcükler
Münafık bir renk iken karanlık
Kim bilir şair neyi kimi düşler?
Hüzün sicim gibi
Şiirse bir esinti
Kopan gelen bağrından bilinmezin
Tevafuk yüklü kâinat
Teveccüh buyurdu bir kere hayat
Dipsiz bir kuyu
Devinen sarkacın mahzun ruhu
Göğün menşei
Şairin kilitli yüreği
Nemalandığı aşkın çeşmesinden
Yitik ömrün yatıya kalan suru
Sür manşet duygular
İkbalin eşiğinde sarpa saran devasa
nutuklar
Lakin tek hece izah eder ne var ne
yok
Bir varmış ki şairin soluduğu hava
Bir de yokmuş kaybettiği ana kıta
Devasa bir lanet çöreklenmişken şehre
Sancılı bir d/okunuş ile
Şair de çözdü mü şifreyi
Kapı dışarı lanet
Kapı dışarı efkâr
Başı gözü üstüne şairin
İçine aralıksız yağan kar
Başını b/ağladı mademki ömrün
Teyakkuzda geçen zaman ve hüzün
Bir minvalse yiten
Bir mızrapsa kırılan
Efkârın yüce dağlara uzandığı
Hazzın büyüğü sevgi
Haiz olduğu şairin tek serveti ve
ziyneti
Öyküler derlediği yüreğin hükmü
Yâd ellerde tesellisi
Yağan yağmurun müjdecisi
Sular seller gibi de severken
Su misali geçen zaman
Sudan çıkmış balığa döner şair
Kalemin tetiğine basmadı mı
Efkarın karı dağları aşmadı mı
Tekil hanesi
Tek sermayesi
Mademki evren ibaret o münferit tek
heceden
Elbet hayatı da aşkı da
Layığı ile yaşamalı
Kaçamadığı kadar kendinden şair
Tutsaklığında yanar tutuşur yüreği
Aşkın ikamesi
Hayta özlem selamlarken şairi
Rüzgârın ve şiirlerin efendisi
Olmaya aday bir rüya
Ederinde saklıdır şairin
Savurduğu her nida
Hayatın da güvencesi iken
Yazılası her dize
Yaşadığı kadar aşkla yalnızlıkla şair
diz dize…