Ş/anı mıdır ölümün yoksa şerefiyle yaşarken insan hep mi yakın kılar kendini ölümün hüzünlü eteklerinden dökülen her şiirin de müptelası ve delicesine sevdalandığı aşkın ve yalnızlığın kayıp iken tebaası…

 

 

 

 

 

Tutamağım kalmış mıydı sahi hayata

Ve işte o kızgın demiri

Elimle tutup da aşk bellediğim kadar

Sefil kalemimi

 

Bazen bir bulut olup

Tepelerde gezindiğim

Bazense yerin dibine geçtiğim

Ve umudumu da eksik etmeden

Coşkumla ve sevgimle ayaklarımın da yerden kesildiği…

 

Gökte saklı o kodaman o dev/asa damla:

Ha yağdı ha yağacağım.

Ruhumda misilleme yapan nice duygu

Baş veren bir tohum misali

Ara ara çapaladığım iç sesim

Ve işte kalemimin tırmıkları pençeleri

Sevdanın ve aşkın da yazılası nice manzume

Bazen boyut atladığım

En çok da yolumun hüzünle kesiştiği.

 

Oysaki kabından taşan

Debdebeli bir masalım ben aşikâr

Bedenine sığmayan

Meddücezri hayatın

Sefere çıktığım kadar

Seyyah sözcüklerden diktiğim mintan

Baş göz edemediğim sevdam sefil kalemim

Tetiğe her b/astığımda aşkı

Özlemle ve imkânsızlıkla da cebelleşip

Hayatımı ve hayallerimi

Geçerli kıldığımdan da öte

Geçit vermese ne ki hem hayat?

 

Dilaltı

Dil yarası

Hüznün dilemması

Ve nasıl ki ismiyle müsemma

Her insan her sevda her hayal

 

 

Hangi minvalde asılı mutlu çocukluğum?

Hangi paralel evrende ruhumun hipotenüsünün

Kuruduğu kuruttuğu ufkun da dinmeyen

Vardiyası

Bir kuram mademki ölüm

Kavrayamadığım kadar düşkün müdür yüreğim

Hüznün ç/ağrısında kâh fısıltı

Kâh bir başkaldırı

Eleminse sırtımdaki yumurta küfesi

Başat sancılardan doğmalı illa ki gece

 

Meali yitik sözcükler durmaksızın yağan

Mizacına yenik düşen şair ve yaktığı türküler

Esareti olsa gerek kendine

Kendinden gidemediği kadar da şair

Vurmadı mı acının en dibine?

 

Bir metafor ansızın sökün eden

Yüreğin kilinden

İnşa ettiği kumdan kaleler ifşa eden

Yine iç sesini ifası bir koza

Ve tek kozu iken şairin,

Aşka kölelik yaptığı şu reçine evrenin

Devasa hikmeti

Gölgelerin nezdinde

Çürüyen bir düş daha bahşetti mademki Tanrı

Ve işte kolaçan ettiği kadar arkasını

Yarınlara d/okunma arzusu

Varsa yoksa şairin yazma sevdası

 

 

 

 

 


( Kendinden Gidemediği Kadar Şair... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 6.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.