Ýnmiþ perde kapanmýþ tül,

Yanýmda yok O gonca gül.

Hasret yaktý bedenim kül,

Yakar acým O’ndan sonra.

Ne soran var ne dost el var,

Kapým çalan bir tek yel var.

Yalnýz gözden akan sel var,

Her gün açým O’ndan sonra.

Su verdiði sümbül solmuþ,

Yuvamýz boþ keder dolmuþ.

Her yer san ki talan olmuþ,

Yok ilacým O’ndan sonra.

Sanýrdým hep baþaran ben,

Huzur serpen taþýran ben.

Þimdi yar yok þaþýran ben,

Aktýr saçým O’ndan sonra.

Bir bütündük kaldým yarým,

Ben baðýydým O’ydu barým.

San ki maðlup hükümdarým,

Düþtü tacým O’ndan sonra.

                             Seyfettin Karamýzrak