Online Üye
Online Ziyaretçi
Bizi taşlıyormuş itin birisi
Ahıra yakışan sıpa irisi
Bozkurt’a diz çöker çakal sürüsü
Vitrinde derisin yüzsen ne çıkar.
Aynada kendini benzetme gül’e
İleri gidip te düşme ha dile
Adamım dersin de aslın hergele
Arkamdan kuyumu kazsan ne çıkar.
Şöhret kapısında şah oldum sanır
Okşadıkça başın beynin sulanır
Asabi yaratık hemen hırslanır
Her kelime yalan yazsan ne çıkar.
Garibe, mazluma kafayı takar
Ehil insanları tehvil’e kalkar
Kuduzun ağzından salyalar akar
Dişini gösterip azsan ne çıkar.
Sarhoştur utanmaz ayyaş hödüktür
Davulcu zurnası dilli düdüktür
Alçaklıkta onun emsali yoktur
Tükürüp façasın bozsan ne çıkar.
Kendini bilmez o alnında sakar
Tehdit ile her an iskat’a kalkar
Gün gelir birisi kafana sıkar
Çekip de kurşuna dizsen ne çıkar.
İsmet BOZKURT (Dilsiz Kalem)
Tehvil = korkutma
İskat = susturma