DEĞERLİ ÂDEM HOCAMIN, ‘’İNSANIN HASI’’
İSİMLİ ŞİİRİNE NAZİRE…
Külüstür ve kül renginde bir düş’ e
meylettim:
Hazan soluklu yüreğin deminde saklı o
kilidi
Elbet men ettim de kendimi
Önce kötüden sonra zalimden
Neşrinde iklimin
Ziyadesiyle mutlu açan bir çiçektim
madem…
Zehrini nüfuz eden bir kelamdan çok
öte
Ve kini ile beslenen zalimin
serzenişinde
Saklı tuttuğu zulmü de nefreti de
Kendinde saklı tutsaydı keşke
Bir mazlumun daha alınmadan ah ı
Çocukların ölmediği ağlamadığı bir
dünya iklimi
Nasıl ki hayalimde saklı
Yordadığım tüm güzellikleri
Bahşedene duyduğum şükür ve sevgi
Kâh çocuk kâh mazlum yüreğimle
Açmayı dilediğim Rabbin Dergâhı
Kabul görmeyi arzu ettiğim O İlahi
Katı
Sahiplenmek adına ruhumdaki coşkuyu
ve kıvancı
Hası olmalıydım insanın
Haizi olduğum coşkunun ve umudun
nezdinde
Fıtratımın hali hazırda saklı şifresi
Ve işte göğsümü kabartan anonim
sevginin hem güftesi hem nüktesi
Seyyah idim
Öncemde saklı andaki mevcudiyetim
Yarınların hem ifası hem ifşası
Varsın olsun ferman addedilsin
yazdığım her şiiri
Bana sunan mademki ulu Tanrı
İlhamın ayak sesi
Aslında içimde ağlayan müzmin bir
coşku ile
Huzur bulmanın neticesi
Aşkla irdelediğim ne çok duygu
En çok da aşkın barındırdığı
İnsanlığınsa kitabını
Yazma arzum
Dinmez iken de yürek sızım
Sazım yoktu ama sözüm aşikâr
Gücüm yoktu kulluğum ise dolu dolu
Allah Sevgisine eşlik eden
sonsuzluğun kutsal ruhu
Mekânım da yoktu madem
Ve de ait olmadığım
Bir zaman dilimi
İzafi saatlerin esintisi
Dinmek bilmez iken
Şahlanan yüreğin nazı niyazı ve sesi
Bir mürit ve Mümin
Kaynakçam kutsal kitabın
Asla sonlanmaz rotası istikameti
Ve yüreğimin coşkulu pusulası
Zanlardan uzak
Zemheride saklı olsa bile içine
düşülesi tuzak
Bense alabildiğine tutsak
Sönmez iken bunca hikmetin nimetin
meşalesi
Ve işte kordan kalbim
Ve işte ateşin közünde saklı servetim
Ve işte ziynetim tekil benliğimden
firar eden
Sonsuzluğu içimde barındırma hissim
Kelamın ertesi kâmil bir yürek
Selamın ertesi kavuşulası bir rehavet
Rivayeti gerçek kılan coşkumla sadık
Aşkımla belki de sabıkalı sevgimin
titreten alıp da
Yürümüşken namı
Nefer olmanın asaleti
Feri olmanın ışığı ve güncesi
Azıksa fıtrat
Azadesi olduğum şu müzmin hayat
İki âlemin münferit
Varlığında saklı şatafat
Ve hazan ertesi açan güneşle mademki
mutabıktık
Asla da batmama adına hazzın doruğu
Huzurun şafağı
Var olmakla ilintili
Ansızın ruhuma sunulan hidayet
Şükrüme delalet
Nice mısra nice dua
Rabbim her ol, dediğinde
İman ve umut saklı iken en derinimde…