Düþlerim tekin deðil bu aralar, sevgili bayým hem ben sizi hiç mi hiç düþlemedim ama siz ansýzýn bir gün unutulmuþluðumun fýkrasýný yazarken çýktýnýz karþýma o da uzun soluklu bir ayrýlýðýn deminde ve yýllar sonra kendimi sizin elinizi sýkarken buldum bir de kitabýnýz vardý elimde.

Ne gam.

Ölsem de gam yemem artýk ve iþte surelerden yaratýlmýþ huzurun ve hüznün coðrafyasýnda içim kýyýlýrken bense bilemezken ansýzýn kalemimle kýyama durduðum o gece yarýsýnda tanýþtým hem kalemimle hem de endamlý hayalinizle.

Ben nice coðrafyalarýn gezgin sýrrýnda saklý kalemin emrine amade sergüzeþt bir çiçeðim ve de bir yýldýz:

Ýki farklý benliðim var iken ve de ikiye b/ölündüðüm kadar sað varlýðým sol varlýðýmla da uyuþmaz asla:

Hem çiçek hem de kayan bir yýldýz.

Dumura uðramýþ olsam bile kopamazken kendimden ve defalarca solsam bile açmaya doyamadýðým…

‘’Dolayýsýyla þiir yazmak gibi bir prensibim yok. Derdimi anlatmaya çalýþýyorum ben. Patates baskýsý yaparak derdimi anlatmam mümkün olsaydý, kuþkusuz öyle yapardým. Hem eðlenceli olurdu böylesi. Hem daha az zarar verirdim kendime.’’(Didem Madak)

Ve þiirle olan tanýþýklýðým geç bir zamana denk gelmiþken.

Uykum gelse de uydusu olsam da evrenin ayaklarýmla basmayý biliyorum da yere hem de sýký sýký elbet iþin maddi tarafý sizlere ömür her ne kadar cafcaflý bir özgeçmiþim olsa bile makamlarda kalýcý olmamayý baþardým iþte akla zarar olsa da yâdýmdaki sakarlýklar yarenim olan iç sesime hep riayet ettim ben ve sirayet eden þiirlerimi de sizin gölgenizde sizin yüreðinizle demliyorum.

Sýkýcý bir hayatým olduðu söylenebilirken ve…

Seyahat etmeyi sevmediðim kadar da.

Tembel varlýðýmla deðil seyyah ve gezgin ruhumla arþýnlýyorum sadece cihaný da deðil nice yollar kýtalar kat ettim hayatýn yollarýna deðil ruhumun surlarýna sarýlý ve serili duygularýmla miladi takvimden de ýrak hicri bir sunumdur benim varlýðým titrimse umut ve aþk ve iþte tavaf ettiðim kadar sefil gezegeni aslýnda boyut deðiþtiriyorum ben günüm günüme uymazken günüm geceme karýþýk ve sökecek þafaðý beklerken uyuya kaldýðým az gün de yok deðildir hani dünümde.

Sancýlandýðýmda çok acý çeker en baþta kalbim.

Akabinde hayatýma son on yýl dâhil olan kalemim.

Derken þiir olur akarým derken hikâye olur nesirlere konarým derken neþrinde evrenin þiir olup asarým kendimi daraðacýna ve ben bu hayatta en çok celladýmý sevdim ve defalarca ölmeyi acýmla beslenir yüreðimle þakýr kalemimle de coþarým.

Daraðacýmdýr benim tekil hanem asýlý kaldýðým…

Hücre hapsime þahit iken melekler ve iþte ilham perimle neþelenen hanem.

Göðün sadýk müdavimi.

Yerkürenin sorgusuz tek hâkimi iken de para.

Ve cüssemden ayrý düþtüðüm ruhuma yaraþan cübbemle de hüzün tekkemde kâh yaþarým kâh yazarým kâh âþýk olurum.

Münferit hecelerle örülü bir koza.

Koz versem de iblise.

Ýçine düþmediðim bir kuyu bir çukur varsýn diline dolanayým zalimin.

Mütereddit iken yüreðim sevgide sýnýr tanýmadýðým.

Mükellef olsam bile zaman zaman aldýrýþ etmediðim.

Sözcüklerimse dinmez mesaisi ve içimde yatan aslanýn da vardýr elbet bir sahibi.

Kýblem.

Kabrim.

Mezarým.

Sýrça köþküm.

Asýlý kaldýðým Araf’ta doðmaya saniyeler kala da ruhumun eþliðinde uçuþan duygularým ve caným yandýðý kadar kalemimle mezarýmý kazarým.

Celladým aslýnda sizsiniz.

Sizsiz bir þiir düþünemezken.

Sizli bizli olmanýn reel varlýðýnda mutlak bir hâkimiyet ve ciddiyetin baþmisafiri olduðu sýrça köþkümde sýrtýmý sývazlarken yüce Huda.

Cenk ettiðim.

Kimse celp eden.

Cahilce deðil sonsuzluða meyyal bir coþku ile de sizi sevdiðim nasýl da aþikâr elbet kalp gözüyle de okundu mu þiirlerim.

Hüznüme muhalif iken insanlar ama ben hüznümle beslenip ilham olan hüznüme nasýl sadýk kalmam týpký aþkýn sýrlarýnda týpký saklandýðým siperimde týpký naif yüreðimle ben illa ki size duacýyým en çok da karanlýðý daðýtan kömür karasý gözlerinizde ben aralýksýz yüreðinizin madeninden hem kömür çýkardýðým kadar ömre delalet þiirlerle ve yüreðinizle hasbýhal etmenin verdiði huzur ve þükrün nezdinde aslýnda yazýlmamýþ þiirlerimin arifesinde kutsanmýþ yüreðimde de sizi sonsuza deðin aðýrlamanýn verdiði umut ve þükür ve inanç ve sevgi ile varsýn umurunuzda olmasýn varlýðým ben ki umudun kýrýk noktasýna þiirlerimle ve aþkýmla lehim yapmanýn tadýný çýkardýðým kadar varsýn adý çýksýn hüznümün elbet ilk kaidem iken aþký þiar edindiðim þu âlemde en kutsanmýþ donanýmlý acý ile de hemhal içimde büyüttüðüm kadar sevgimi ve umudumu ve inancýmý yeter ki taþ deðmesin ayaðýnýza...