Düþ telkinleri…

Maviden bir mýsra belledim ben gözlerini izini silemediðim gizin ve bu haþmetli sevginin meali.

Öznemden firar ettim özgüvenimdi öncelikle kaybettiðim ve özümde saklý iken sözüm göðün ve yerkürenin salkým salkým üzümleri misali belki de salkým söðüt iç dünyam ve iþte neþrinde asaletin ve iþte nesir bildiðim yazdýðým her þiirin hikâyesi…

Temkinliyim hem artýk severken en çok da kendimi.

Ve ben terbiyeli bir hüzün çiçeðiyim en çok da dikenlerimi sadece kendime batýrdýðým.

Ýsmimle müsemma olsam bile ismimden haz etmeyen yabancý dünyalara sitemim ne de olsa ben dünde kalmýþ dünde kaykýlmýþ bir hüzün misali solsa ne ki gül çehrem söylenmesi zor gelse ne ki ismim sadece bir þarký adý deðil ve ismim babamýn tadýnýn damaðýnda kaldýðý bir esintinin komple sirayet ettiði varlýðým nasýl ki: kýymetlisiydim babamýn ve ailemin…

Gülüm:

Komik bir reverans insanlarýn sorguladýðý.

Yýldýz:

Soðuk bir mevsim ve sönük bir güdü kendimi diðer ismime þikâyet ettiðim.

Gül ve de:

Annemin çaðýrdýðý ve rahmetli halamýn ve teyzemin insan iklimlerinden ruhuma sirayet eden kýsaltýlmýþ iken adým ve iþte adýmladýðým hayatýn aslýnda özetidir bu üç ismim.

Günüm günüme uymaz madem…

Ve arkadaþýmýn kulaklarý çýnlasýn nasýl ki bulmuþtu ismimin manasýný babasýndan yadigâr bir kitapta:

‘’Gül kadar güzel gülden de güzel.’’

Manasý imiþ meðer ismimin mademki gül bahçelerinde zikrediyorum fikrimi mademki gülüm/semenin diðer ismi iken içimde sönmeyen insan sevgim ve maneviyatým.

Rengimin de müptelasýyým.

Rakýmý bana ait olsa keþke o ulu daðlarýn.

Ve iþte d/aðlandýðý kadar kalbim ve iþte yerli yersiz daraðacýnda sallandýrýldýðým ve iþte kaykýldýðým o zemin.

Gün geçmiyor ki üzerinden anýlarýn.

Sözcükler nasýl ki eksilmiyor iç cebimden.

Bense yorgun bir mahlasa dahi tahammül edemezken haizi olduðum bu üç ismimle…