Dağ eteklerinde tüm ihtişamı ile,
Kardelenler
ne de güzeller.
Mor, kırmızı, sarı, beyaz derken
Gönlüme düştü fedakar beyaz,
göz kamaştıran inceliğiyle...
El salladı mor hemen,
Sarı dedi ki: baharın habercisi
beni de yaz...
Kırmızı küskün, hani ben neredeyim der gibi,
Dedim, tamam senin de var yerin, bende.
Telaşa gerek yok, belki de benim ilacım sende...
Dedi kırmızı: Anlat dinlerim seni,
Dedim: Yönümü kaybettim, göremiyorum ilerisini.
Kırmızı başladı anlatmaya;
Soğuk iklimin nasıl nefesini kestiğini.
Köklerinin topraktaki sarsıntısıyla,
Kendini var etmenin çabasına...
Cesaret istermiş, sabır istermiş
Var olmak upuzun bir yol amansızcasına.
Karanlıklar içindeki çatırdayış,
Sendeki benin yansıması
Bendeki senin aynısı.
basitçe; Öz'ün filizlenmesi neticesinde,
Gün ışığına yükseliş
nasıl da dengeli bir yaradılış...
Dedi kırmızı,
kar taneleri eşliğinde.
Masum bir sırrın tanığı,
Senede bir defa açan
mucizelerin tutanağı,
İnci misali zarafet.
İçindeki eşsiz gücü fark et.
Kırmızının dağ eteklerinde
süzülen melodisi...
Alıp götürdü beni kardelenlerin
eşsiz senfonisi...
BÜŞRA DALGIÇ
(
Kardelen başlıklı yazı
Gülen Düş tarafından
16.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
