Müsait bir şiirde inebilir miyim, bayım
hani, hani…
Salkım söğüt sevdaların makbulünde
Sehven öl emri veren emir-komuta
zincirinde
Zinhar ihlal edildiğim ve ihmal
edildiğim yetmedi ihtimaller dâhilinde eski de olsa kaputu varsıl da olsa
huzuru sadece bir şiir diliyorum kıblemdeki ilham perimden ve sadece bir şiir
uzunluğunda hayat bahşetsin yeter ki Rabbim…
Hayta renklerin hayat boşluğunda
saklı iken de ruhumun kolluk kuvvetlerinin hoşluğa dönsün diye durgun ritmi
hayatımın bazen bozguna uğrasam da bozmadan duruşumu ne olurdu sanki bozdurup
da birkaç akçe girseydi cebime elbet kıyamasam da şiirlerime kıyamasam da
içimdeki çocuğun hasretine hiç mi yoktur ederi şu imgelerin hiç mi tahayyül
edemez insanlar bir şiirin ansızın verdiği direktifi?
İklimler de serkeş be, bayım hem de
en safından hem de hüznün ve belirsizliğin en saklısından.
Umarsız bir haldeyim bu aralar.
Zarif kalemlerin zindan gecelerine
hükmeden karanlık kadar ve…
Kara gecenin silik ritminde;
karanlıkta saklı gölgelerin dibe vurduğundan da fazla gün geçmiyor ki geceye
özlem duyayım gece geçmiyor ki kalemin ayak sesinden tanıyayım yazacağım en
güzel o son şiirimi peyda olur mu olmaz mı bilemesem de uyku haram bana ve
mutluluk helalim olsa da kıblemdeki durgunluk ve kabrimin çağıran sesine de
uzağım kimi zaman.
Önce boşa düştüm çünkü boşlamıştım
hayatı.
Sonra başa döndüm son bilmişken
yazdığım yazımı.
Boşluğun revaçta olduğu hoşlukla
kazanımım iken münhal ve işte soyut duyguların gölgesinde hem ışık olduğum hem
de en güzel tadı aldığım kadar da adım çıktı işte, bayım çünkü ben şiirdim
çünkü ben aşktım hem de en imkânsızında saklı tuttuğum kadar boş veremediğim o
sol yanım ve tutulan nutkumun da tek anahtarı sol anahtarının dinmezken nazı
niyazı soldan sağa saydım bir ömür duygularımı…
Eşrafımın uzağında.
Esvabımın yamasında.
Enlem değil boylam hiç değil
boyutsuzluğun minvalinde içime estiğim ve tevekkül ettiğim kadar huzur duyduğum
ve işte sektiğim heceler bazen bir imgeyi ihbar edip de şiire soyunduğum bazen
kalemimin gasp edilip de gıybet düşkünlerine aldırış etmeden ruhumdaki
kayalıklardan her an düşüp de ölecekmişçesine bir de içine düştüğüm aşktan
alabildiğine uzak ben ki serkeş yüreğimin hicabında saklı maşuk misali…
G/örüntü itibari ile bir insan…
Hörgücümde saklı iken imgeler.
Hazan boyutunda esen hüsran.
Kolluk kuvvetim iken şiir.
Hazzın değil haizi olduklarımın hiç
değil sadece hemhal olup da t/aşkın gölgeler iken ansızın zuhur eden ve işte
kalemin de oynaşı iken yüreğim ve yüreğimin simgesi iken sözcükler bazen
çaputlar b/ağladığım bazen esen yele öykünüp dama taşı gibi içimdeki çocuğu
oynattığım.
Oyunbaz ruhum.
Oylumu s/onsuzluğun.
Azadesi düşlerin.
Azık bildiğim genelde azımsandığım ve
tek lüksüm iken sevmek tek lüksüm iken şiir yazmak yetmedi okumaya doyamadığım
nice kalem nice şair ve işte o minvalde ve işte o ayraç iken s/ektiği neyse
kalemimin.
Zirzoptur kimi insan en çok da
Rabbini inkâr eden.
Gel-geçtir nice aşk, aşkı da aşığı da
maşuku da b/ezdiren.
Salkım saçak olmakla iştigal esen
yele duacı ve işte şiirlerin gücü adına belki de kuantum fiziği belki de
yüreğimin kimyası ve işte belleğimde saklı nice anı açılır açılmaz da alt
belleğe götüren o kapı.
Şiirler resmettiğim.
Yazmadığımda recim edildiğim.
Korun yakıcı rüyası.
Kardelenin umudu olmaz mı hasretin
rövanşı?
Kuğuya dönen çirkin ördek yavrusu ve
işte çocukluğumun büyüsü ve rüyası kap-kaça uğrasa da hayallerim ve işte ilk
şiirimi yazdığım ithaf ettiğim o sevdiğim kadın ilk çocukluk arkadaşım.
Bense hep bilinmeze meylettim bilindik
ne varsa iç ettim bilinmeze şirk koşan bir ütopya gibi peşinde iken
hayallerimin bense kaçtım kovalandım ve sürrealist sevgilerden arınıp imkânsız
ne/kim ise sevdim sevdalandım.
Bir bulutum belki de an itibari ile.
Gaydam.
Kayram.
Karabatak misali bir görünüp bir yok
olduğum.
Kara kutum ve kare kodum.
Tütsüler yakıp mum gibi eridiğim
erittiğim gözyaşım…
Demem o ki, bayım:
Ben sizi şiir bildim ve şiir niyetine
sevdim ve de şiirin hayrına ve harında yandığım kadar aşkın şiirle olan
yolculuğumda önce kandım sonra kanıksandım ve azadesi duyguların ve işte tüm
söküklerimi şiirle diktim şiir biledim şiir de bildim ben hayatı ve aşkı ve de
sizi, şiir niyetine sevdim şiir içtim şiir yedim şiir b/elledim her duyguyu ve
hayatı ne de olsa ben de bir şiir idim hatta binlercesi duyumsamaya yazmaya
doyamadığım o enstantanede saklı olduğum kadar da âşık olduğum akça pakça
tenine kâğıdın ve kalemin ruhunda saklı g/izimle şiir nüksetti yine hayat
g/özümde…