S/özlük anlamýn yoktu senin ve sessizliðin o sivri dili.

Pekiþen hasretin de kýrýk rozeti ve amblemi iz düþümünde þehrin þairse gizin peþinde saf kan aldatý saf kan alýntýnýn ihbarý deþtikçe yaralarýný sözlüðün verdiði bir muhtýra misali ve iþte kaderin hatýrþinas söylemi ve kýrýk tokasýna tutturulmuþ yürek deþen keder gibi.

Yitiklerin þehri.

Bitiklerin kadehte kalan son damlasý.

Yorgun kýtalar atlasý.

Önsezi adeta anestezi ruhu deþip de ruhtan çalakalem duygularla yardýðý teninde aþkýn yakut gözlerinde özlemin ve melankoli yüklü bir çapanoðlu ararken en derininde saklanmýþ teneffüs etmekten bihaber telaffuzu olmayan bir dil gibi bir makale ve iþte sýzan derinden sezilerin elediði savruk bir hayali neþreden kalemin izinden giderken gün ve gece.

Patavatsýz bir güç.

Doða kanunu aþýlmasý ne kelime belki de doðaüstü bir rüzgâr keþmekeþi hayatýn çapalanmýþ toprak misali topak topak gözlerinin ihlali ve gözü açýk görülen her rüyaya da duacý iken þair.

Bir izlek belki bir mizansen.

Seðiren sözcüklerin buklesinde saklý nice renk nice gizem.

Þirk koþandý azizenin yangýnýnda kül duman renklere ve k/asýlasý bir halka daha zincirinin pasýnda ruhun deryasýnda uyuya kalan bir nöbetçi misali tefekkürün minvali ve göðe dokunan bir el misali:

Mihrabý yerinde bir s/özlük

Yüklemin dibinde yanan bir gedik

Asýlasý ruhlar

Aþýlasý derya

Öznesine atýfta bulunurken o gaipten gelen rüya

Misilleme yapan dýþ sesin

Miracý huzura yönelik iç sesin

Azadesi düþlerin

Azýmsanan yürek

Ayracý kürek kürek

Topraðýn sarmalýnda

Yiðide gerekendi elbet

En tepeden

En dine

Ýzafi olsa bile yörünge

Haþmetli bir aþk masalý belirsizliðin hörgücünde saklý imgeler ve iþte yýkýlan her köprü yýkýlan her düþ yakaran þair en çok da belirsizliðin çengelinde takýlý bir sýzý misali.

Düþ kýrmýzýsý bir bulut ufkun kýyamýnda saklý illa ki umut.

Tutamaklara geçsin harf ihlallerim endamýna bitik bir Mecnun, yitik ömrün günahlarý ve iþte o dev/asa alfabe ruhumun kýrýntýlarýndan inþa ettiðim soluk ve silik ve ritmi kayýp þarkýlarýn bedduasý sývadýðým kadar kolumu sýrtýmý sývazlayan göðün o kodaman dolgusu içimin sarmalýnda yaðmurun girdabýnda kök hücrem kolluk kuvvetim ve korunda saklýyým ettiðim yeminlerin.

Hurra heceler.

Hatýrþinas olduðunu bilmediðim imgeler.

Kasýtlý ve kayýtlý bir aþk daha hulasasý duygularýn tutuklu bir naz:

Haz etmediðim kadar nefretin, kinin ve kirin harmanýnda öykündüðüm sadece bir iç-cennet, cinnetin kýyýlarýndan döndüðüm beti benzi atmýþ bir muradýn çömdüðü…

Omzumda heybem.

Afatlarý yüklemin ve o devasa boyutlu dýþ cephesi rüyalarýmýn.

Ne hür.

Ne sýradan.

Havsalamdan taþan binlerce kýyým.

Ruhun dengi sadece afaki bir varsayým.

Huzurun döngüsünde sür-manþet þiirlerin ölü gövdesinde ve iþte doðmadan batan güneþin arazýnda hakkýný yemediðim dünüm ve varsa yoksa ölüm.

Külbastý duygular.

Köhne bir evin yýkýmýnda dünde kalan mimari esinti oysaki nasýl da haþmetli idi verandada yerleþik yaþam süren çiçekler.

Günyüzü.

Gecenin öðütüþü.

Bir hiciv bir toka ve kayýp mýntýka.

Nazenin kanatlarýnda ölü bülbülün, gülüne söylediði türküsü dünün minvalinden ansýzýn seken bir ruh bir de peþinde sürüklenen güruh.

Meddücezrinde hayallerin dürten kalemin ön görüsü…

Tekin deðildi bu aralar süregelen gördüðüm düþlerim gerçeklerin methiyeler yaðdýrmadýðý bir minvalde s/ektiðim heceler ve göðün girift teranesinde saklý vazgeçiþler.

Konum atmýyorum da artýk ruhumun damgalanmýþ isyanýnda saklý tuttuðum acýlardan nemalandýðýmýn rüzgârýnda savruk nidalarýmýn da yok iken eþkâli.

Ötenazi yapmakla iþtigal ihbar ederken en nemli meali.

Gün de geçkin gece de seyyah bir külfeti sýrtlanmýþken…

Þair de telaþlý örerken hayatý þiirlerin ve vecizelerin de dibine boyladýðý kadar boyunu geçen dalgalarda yüzüyor olabilmenin verdiði o heyecaný anlatmakla iþtigal.

Nemli.

Namý da alýp yürümüþken.

Þakayýklar þakýrken ve alnýnýn akýnda saklý aþk ve Tanrý.

Bir metafor bir hýþýmla da delip geçebiliyor hani yüreði.

Bir mizansende saklanýyor olabilir de sözcüklerin küreði.

Uzamýnda aþkýn mesai harcadýðý yalnýzlýðýn olmaz mý kimliði?

Ve iþte seyyah ve saydam yüreðin hem muadili hem müdavimi hüznün askýntý askýsýnda salýnan bir seremoni bir armoni en çok da hiçliðin sessiz çýðlýðýnda saklý hüznün mentolü.