Akıp Gidiyor Zaman


Akıp Gidiyor Zaman

 

Akıp gidiyor zaman hayatımızdan, bizi kopararak gidiyor. İsterim ki yârin elinde, gönlünde olsun bu gönlüm. Bölünmüş tüm duygularım, onun gönlünde aşk dolu sevgisiyle tamamlansın, tamama ersin… 


Bilmem kaç boş vakitte bomboş kaldı kalbim, şekilden şekle umut kulelerine çıktıkça aşağıya düştü, çıkamadı, yıprandı, kırıldı, kaldı. Dağıtılmış umutlarım, bir yâr ile buluşmadan soldu. Ben hiçbir zaman, asla kalbi gerimde bırakmayı, çiğnemeyi ve üzerine basıp geçmeyi bilmedim. Ben sevmesini bildim kendimce, aşkı yanıma aldıkça… 


Gözyaşlarımı gönül nehirlerime akıtıyorum, bendinden taşmış haliyle içinde boğuluyorum. İsterdim göğsüme sıcacık bir baş yaslansın ama olmadı, ben ayrılık yollarına düştüm. Yüreğimi gidişlere ben ayarlamadım ki, kavuşmalara ayarlamıştım, ayar tutmadı galiba. Yutkunuyorum, delice bir sevda ararken yollarda, böylesine sevdanın sarhoşluğunda.

Mehmet Aluç


( Akıp Gidiyor Zaman başlıklı yazı kul mehmet tarafından 18.09.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu