Kâğıttan imgeler yaptım ay ışığında
saklı nazımdan damlayan revnak hüznün ‘’yap’’ dediği oysaki yazacaktım sadece
yazacak mecali olmayan sırdaş kum saatim bile ruhuma çoktan taziyelerini sunmuş
olsa da.
Kâğıttan imgeler ve de gemiler inşa
ettiğim renklerin kümelendiği sabahın neşesine sitem ettiğim ne de olsa
komplimanlar sunmuştum gökyüzüne ara ara kaybolduğum sistematik göstergesin
bulutların bazen bir Yıldız olup kaydığım bazense solgun benliğimle şafak olup
şafak saydığım…
Ayracı idim ne de olsa duyguların
Bazense zikri bazen denk düşmeyen
Fikrinden dökülen kum taneleri gibi
Alabildiğine zehirli bir iksir
İdrak ettiğimden de öte itiraz
ettiğim
Solumda tutuklu o alfabe
Öncem zifir sonram defteri kebir
Aşkla el sıkışıp aşikâr
Yolum düşmüşken aşka
Ve yüreğimin radarına takılı o kırık
nota
Arz ettiğim kadar afaki çabamla
İsyanımı sonlandırıp af dilediğim
Yanık teninde gecenin
Yakarışlarımı dillendiren kalemin
adeta ney sesi
Huzura biat
Aşka inat
Kordan hecelerle örülü bir lahit
Meali noksan bir cümle hem de
alabildiğine devrik:
Ah, bir dingin olsaydı ya gök kubbe…
Yine de saf tuttuğum asalak asal
sayılardan
Bir bir nemalandığım
Çatık kaşlarına mevsimin çentikler
attığım
Ve işte sonunda atandığım en yüce
Makam
Allah şahit yüreğime
Allah bildikten sonra içimi
Ve ruhumun her içimi soğuktan bir
şerbet misali
Şaibeli beşerin tasviri
Bense meleklere öykündüğüm şu yürek
yarasında
Meylettiğim sonsuzluğun duasına
Duayeni olduğum hüzün tekkem
Müdavimi olduğum secdem
Yamalı göğsümün müridi
Elham yüklü her zerrem
Endamı yitik bir masalda büyüttüğüm
iç sesim
Kalemse kirvem
Kale alınmadığı kadar ruhum
Tutuşan
Ve de tutulan nutkum
Ziyadesiyle solgun bir günün
Zafiyet yüklü nefsimin ölgün güdümü
Aş erdiğim kadar mevsimi
Arz ettiğim kadar son nefesimi
Bahşedene yürüdüğüm
Baş başa kaldığım ömrün hükmü
Mental bir kaide
Söküklerimi diken dizelere
Verdiğim kadar komutu
Ve işte ruhumun komuta merkezi
Döngüde saklı iken rehavet
Bir mutluluksa dilediğim olsa bile
rivayet
Tutuşan nutkumda saklı dirayet
Azadesi cihanın
Ardıç kuşunun fermanı
Katıksız hicranı
İçime çektiğim bir sevgi arsızı
Temennim o ki:
Mevsimin de gelecektir elbet nihayeti
Aş erdiğim bahara
Aşk dediğim kadar içimde saklı her
anıya
Ansızın doğacakmışçasına gün ve gece bir
batında…