Bir önceki bölüm finali
- Bahtsızlık, uğursuzluk ırsi mi?
Kadınlar benden tırsi mi?
Leydi tutulmuş şu deli canoğlan'a
Ne yapsam engel olamıyorum aşklarına
Ezikliğim, kederim, eblehliğim, yancılığım yüzüme yansı mi? -
Canından çok sevdiği canoğlan'ına yakıcı, kavurucu, öldürücü
Sonsuz ve bitimsiz bir aşk içinde, son derece romantik, duygusal, ve esrik
Şiirlerle seslenen Leydi "Ben sana aşık, masum bir kelebeğim, sen gidersen kırılır kanatlarım
Sen sevmezsen dökülür pullarım, benim olmazsan uçamam, yerlerde gezerim
Ömrü kısa bir kelebeğim ama sonsuza dek senin kollarında yaşamak isterim" diyordu.
Caoğlan, asla üzülmesini istemediği Leydi'sini böyle yaşlar içinde bekletir
Onu mutlu edecek bir cevap vermeden durur muydu?
Hıyar sefil yancı, okuyunca bilmem ki, hasedinden geberir mi, kudurur muydu?
Bana biraz sen getir
Seni anlat ama, hiç konuşmadan
Ilık bir meltemin yamacında durup göz kırp kalbime
Gülüşün rengini hangi çiçekten aldıysa
Dudaklarım yalvarsın o çiçeğe.
Yanarken biz, aşkın sönmez (söndürülemez) yangınlarında
Yosun tutmuş ağrılı nazarların
Dilenci bakışları yansısın soluklarımıza.
Ayrılık düşüncesinin ruhunu sardığı dakikalarda
Alamayacağın nefeslerin korkusuyla
Bana koş
Gir, yıkan
Cennet fışkıran pınarlarımda.
Gel
Ve kuşlar gelsin peşinsıra
Karanfil kokusu birde yanaklarında
Şimşekler gezinirken dörtbir yanımda
Terkedilmiş bir gezegen olsun gözlerin
Bak
Un ufak olmuş dağlarıma.
Sonra git
Tüm evreni de katarak yanına
Biraz kavuşma özlemi
Biraz da karanfil kokusu bırakarak avuçlarıma.
Acılara açık bir yanında duralım hayatın
Aşk, o ılık rüzgarla varlığını değdirsin yüzümüze
Bile bile kıyametimiz olsun
Kendimize sapladığımız bu kaçamak ağrı
Dışımızdaki devasa kalabalık
İçimizde tek kalsın yine.
Ne çok şey dışlıyor beni sen olmayınca
Sesim bir gölgenin rengine bürünüp
Sana beni soruyor
Ey doğarken ruhuma üflenmiş adresim
Beni bana bırakma
Zaten daracık yollardan ulaşıyorum
Senin çıkmaz sokaklarda gizlenmiş dudaklarına.
Gelir misin defne ağaçlarını yollarına düşürsem?
Yada suların serin yatağına gizlensem?
Yolcu edip kışları, baharları kapına getirsem?
Sen, her gece gökten bana ışıldayan suret
Bir kere bak
Yeni açan güle benzesin yüzüm
Nefesini kulağıma değdir hadi
Yoksa şu ellerimde tuttuğum avaz
Senin değil mi?
Zamansız zannettiğin zamanların en güzelinde
Şimdi
Sen, filizlen aç hele bir de
Gövdene can taşıyan toprak olmazsam
Toprağın bağrında can olayım ben de.
Her gölge kendi varlığının esiridir
Korkma aşikar et kendini
Zaten bütün çiçeklerin korkusu
Alt tarafı vakitsiz bir kırağı değil mi?
Ey rüyalarımın duvaksız gelini
Yüreğimin coşkun denizi
Kurşuni sarmaşıklar iyice sarmadan benliğimi
Gel, düş eteklerime
Bütün dertlerimiz bitsin
Ruhumuzu aydınlatsın kelebekler
Haydi
Kelebeğim ol, düş peşime..
.
.
.
Kelebeğin ömrü kısa olur derler
Ama sen korkma
Ömrümü al
Kat ömrüne.
Eyvah ki, ne eyvahdı.Ağlak yancı Leydi ve canoğlan'ın karşılıklı aşk şiirlerini
Birbirlerine olan büyük sevgilerini, tutkularını, arzu ve şehvetlerini
Kin, nefret, fesadlık, hasedlik, kıskançlık dolu bakışlarla
Uğursuuuz, naleeet, keeem, kenafiiiir gözlerle, melül melül izliyor
Ateş çemberi içinde, gölgelerdeki ışıklar altında, düşlek bir ebleh gibi
Sürgün düşlerde kendine falçata atıp "yazık" diyordu
"Benim adamlığıma
Benim erkekliğime
Benim sevgime
Benim aşkıma
Benim şairliğime yazzzıııık
Canoğlan'ın tırnağı olamadım, o aşkın nirvanasında Leydi'yle kucaklaşıp, sevişiyor
Bize düşense hep kazma sapı, hep tırmık, hep havagazı, hep kazık" diye inliyordu.
Acıyı, özellikle de canoğlan tarafından acıtılmayı seven Leydi
Ara sıra ezik yancının şiirlerine de uğruyor, "şiiriniz beni çok uzaklara
Uzak dediysem mecazen, aslında tam kalbimin içinde, ruhumun öbeğinde olan
Canoğlan'ıma götürdü, her dizesi bana onu hatırlattı, ona olan büyük aşkımı daha da parlattı" diyor
Ezik yancı da, "ama ama ben yani şey siz biz kim ikimiz yani ebe be beeeb" demekten
Öteye geçemiyordu.Çünkü Leydi'nin tek aşkı canoğlan, ona geçit vermiyordu.
Son derece işveli, cilveli, oyuncu ponçik bir kadın olan Leydi
Zaman zaman canoğlan'ı kıskandırmak, onu kendine daha da bağlamak için
Ezik ağlak yancıya, cee ee yapıp kaçıyor, yancı Notır dam'ın kamburundaki
Kuazimodo gibi, "bana su veeedi, bana suuu veeediiii diyerek triplere giriyor
Meczup bir deli gibi dilini dışarı sarkıtıp, ebleh ebleh saatlerce köy meydanında geziyordu.
Sana su vermedi gerizekalı, canoğlan'a davranış diliyle mesaj gönderdi.
Olmuyordu
Yapamıyordu
Onları ayıramıyordu
Ezikti
Bezikti
Büzüktü
Onu böylesine madara eden, mahveden, öldüren
Maymuna, şebeğe, orangutana döndüren şey
Canoğlan'ın kaleme alıp, uyguladığı tüzük'tü.
Diğer yandan, Füsun'du, Ayşey'di, Fatmay'dı, canoğlan'a aşık kadınlar da
Boş durmuyor, adeta ezik yancıyla sözleşmiş gibi
Ortalık yerde canoğlanın boynuna atlıyor, ondan aşk dileniyordu
Canoğlan'sa, onlara sadece gülüp geçiyor, "beni bırakın kızlar,
Ben aşka da, sevgiye de doydum, aha bakın orda aşk dilencisi, ezik bir hıyar var
Ona koşun" diyerek, dillere destan karizmasını bir kez daha gösteriyordu.
Ardı ardına sağdan soldan yumruklar yiyen, defe koyulup oynatılan, dalga geçilen
İtilen, horlanan, dışlanan ve psikolojisi günden güne bozulan yancının
Acilen bir psikoloğa görünmesi, tedavi olması gerekiyordu
Yurtdışında çok yaygın olan, ülkemizde ise yeni yeni başlayan, gurup terapisi
Belki işe yarayabilirdi
Pu ha ha hah haha
Eziği bir anda, terapi çemberinde ağlayarak başına gelenleri anlatırken düşündüm de
Makyajlar, türbanlar, peruklar, Leydi, canoğlan, itilmek, kakılmak, 15-20 bin şiir filan
Aha aha ah ah haha ha ha, pardon afedersiniz
Bu bölüm burada bitti
Ezik yancının maceralarını merak ediyorsanız
Bir sonraki bölümü bekleyin isterseniz
Yada beklemeyin, siz bilirsiniz,
Devam edecek...
