Her düş’ ün bir aldatısı vardı yoksa varmış mı demeliydim eremediğim kadar nihayete hidayetin çağrısında g/izlendiğim…

 

 

 

 

Ölüm idi ön sözüm yaşam ise bir kördüğüm:

Güme giden silik bir şarkı altında imzam

Devasa kodlu bir rüya

Baş edemediğim zalimle

Baskın çıkan iblise

Bir de bana attığı iftira

Ve işte sığındığım Rabbime

Kabrimi öteleyen yaşama sevincim

Çalınmış olsa bile

 

Çalıntı şiirlerden değil yüküm

Taşımayacağım yükü vermezken Mevla

Kolumsa yorulmazken taşımaktan

Ve işte ulağım dua

Ve işte meylettiğim sona

Ve işte kapışan isyankâr iblise

Kimse yandaşlık yapan nefret dolu yüreklere

 

Aşamayacağım değil

Taşımayacağım hiç değil

Çağlayan bir nehre meyyal

Ruhumun söküklerinde saklı hayal meyal

Ölümse sürtüşen yaşamla

Gök ise yerküreyi ısıttığına mı yansın?

Solunan havada mı saklıydı sahi sırların?

 

Hüzne biat bir tebessüm

Sözcüklere inat yaşadığım sevincin

İz düşümü elbet

Huzura odaklı bir umut

Bir dilek

Bir de kardığım önüm varsın töhmet

Altında kaldığım yakıcı bir günün

Yanık sesinde türkünün

Yamalı sevincin sevinci olmadığım

Kadar altında ezildiğim

Ağır yükün

Bekası nasıl ki rahmet

Sınandığımda vardır elbet bir hikmet

 

Kanayan yarama

Kandığım her yalana

Vardığım varacağım o sona

Muadil olduğum kadar duygulara

Kökten bir ateş

Koktan bir kömür

Közünde yalnızlığın bir sihir

Siması tanıdık iken mizacın ve göğün

Miadı dolmuş ömrün

Kör kütük imgeler

Kalıbının adamı iken sözcükler

Ve şiir

 

Uleması duyguların

Ulak bildiğim yalnızlığın

Hicvinde evrenin yandığım

Yakardığım ise sadece Rabbim

Göz görmez gönül bilmez demeden

Yana yakıla sevdiğim

Sürmanşet sözcüklerin

İçimde kalan ukdenin son nefesi

Olsam bile bunca gizin

İzini sürdüğüm inancın

Sevip de saydığım kâinatın

Varsın ölü bir neferi olayım

 

Yandığım yakardığım

Yalnızlığıma sevgime kefil

Araklanmış hayallerime meyyal

Tüten dumanda saklı gözlerimin nemi

Vardığım varmadığım

Hangi duraksa

Derinlerden beni çağıran sesi

Duyulduğuma emin

Duymadığımı duyduğum

Duvarların nasıl ki vardır kulağı

Ulak bildiğim mevsimin sayacı

Aşkla andığım kadar yüce Rabbimi.

 

Ant içtiğim üstüne

Varsın olsun gönlüm kayıp bir zümre

Yeter ki kulluk edeyim devinen sesime namzet

Değilim mademki sevgiye yük

Aşka aş eren ruhumda saklı bir nefer

Feri sönmezken şimdilerde ömrün


( Aşkla Andığım Kadar Yüce Rabbimi... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 19.10.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu