Nakış

.sensizlikte. şiir ipliğinden kefen dokudum

alfabesi hüzün olan nakışlarla süsledim

ve süslenmiş kefene sardım güzelliğini….





bir gün

yaşlı

saçın ağarmış

ve yaşamaktan yorgun düştüğünde

ayaz rüzgarda griye çalan saçlarını savur



ve bu şiiri oku

sessizce oku 

ve gözlerini öpen

bakışları hayal et



hatırla 

bir zamanlar eşsiz güzelliğin vardı 

derin ve soğuk bakan gözlerin vardı



ve o gözlerinin acımasız

derinliğinde

kaybolan bir adam vardı….



( Nakış başlıklı yazı Mikail Dede tarafından 11/24/2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu