Þu günlerde akrep, yelkovaný þýkýþtýrýyor, geçmeyen günlerin acýsýný çýkarmak istercesine haykýrýyor durduðu her dakikanýn üstünde... (Katlanýlamayan onca acý, dinmeyen onca özlem varken bir de yelkovan duruyor dakikalarýn üstünde saatlerce.)
Kendince sebepleri var belki de....
     

Özlem gideriyor bir ihtimal dakikalarýn üstünde.
Ya da çektiði acýdan, geçmeyi unutuyor yollardan.
     

Ýnsan misaline benziyor biraz. Acýyorsak için için önce  yürümeyi unutuyoruz, sonra ezbere bildiðimiz yollarý yabancý kýlýyoruz kendimize , halbuki dün geçmiþ olduðumuz yol bugünün aynýsý, ne farký var bugünün dünden...


 Ýþte yelkovan da burada benziyor bize.
Bizim yürümeyi unuttuðumuz yerde belki kendisi de unutmuþtur geçip gitmeyi. Ya da bizim yollarý yabancý kýldýðýmýz gibi o da tanýyamýyordur her gün yürüdüðü yerleri...