Şair Ki Yıkılmaz Kalesi...




Meczup bir hikâyenin firari kahramanıyım ve içimin şenliğinde sonlandı ömür bir içimlik addedilmesin de şiirlerim hele ki hele ki…

 

 

 

 

 

Yok mu o meddücezri sözcüğün:

Bir kıyım bir kıyam ile örtülü

Metruk hecelerde ansızın doğan güneş gibi

Dinmedi de insanlığın kini nefreti

Nasıl ki eseriyiz Huda’nın

Zifiri karanlıktan çıkıp da teslim olduğumuz rahmetin

Bitimsiz g/izi…

 

Seyrüseferi hüznün

Kanıksanası bir hikâye gibi

Bellekte saklı hazine

Deşen bir duygudan çıkıp da yola

Eşelediğimiz zeminden sökün eden

Toprak gibi ya da bir taş kaya

Dirayetin de asla sonlanmadığı bir fasılda

İhanet eden kimse Rabbine

Dahi ışık tutar yüce Mevla

Af dileyen kuluna sirayet eden rüzgârda

Un ufak edilmiş mazlum yüreklerin de ödenir kefareti

 

Azığa alınan iklimde

Saklı sırların riayet ettiği

Ansızın bir teselli de vuku bulur tecelli

Mihrabı delen şimşeğin hızında

Takılı kuyruğuna kayan yıldızın

Neyin uğruna insan harcadıysa hayatını.

 

Melundur dünya

Mahrum kılındığı neyse…

Tek tüfek devam eder yoluna

Mademki insan emanet İlahi Kudrete

Nam salansa şafak

Şakağına dayalı kalemin nezdinde

Pul pul dökülür sözcükler

İmgelerin nazarında

Devasa bir tanrıdır ilham

Mademki Mevla’dır bahşeden

 

Muhtırası verilir evrenin

Doğar da yeni gün.

Süzgün ihtirası matemin

Ölü döngüsü ihanetin

Aşksa kordur

Aşksa kördür

Aşksa külünden doğar

Âşıksa meramını özlemle sunar

Aşikâr aşktır şifresi evrenin

Döşünde iz

Dününde giz

Kokar nasıl da mis

Bazen rehavet dolu mizacı şairin arsız

Değildir de nefis

Ne de olsa çoktan öldürdü sahibesi.

 

Şair ki kimliğine sığınır

Şair ki aşkla anar Rabbini

Şair ki kimliği kalem

Şair ki:

Yıkılmaz da kalesi.

 

Yılgın bulut yitik ömür

Devri âlem bir zafer

Deştiği her iz

Tanıklığında meleklerin takındığı melankoli

İhbar ettiği dünü

Yaktığı kadar İlahi Ateşi

Tutunduğu tutamadığı

Tutarsız iklimde sökün eden yalnızlığın nidası

Tükenen sözcükler ne ki?

 

Şairdir sonsuzluğun müptelası

Muadil olduğu kadar duyguya

Münazara ettiği iç sesi ve kalemi

Nasıl da âşık atar ruhuyla

Çözüldü çözülecek bilinmezin dili

Yeter ki ansızın da ‘’ol’’ desin yüce Rabbi.

 

Tevazu yüklü yüreğin kanadığı kardığı

Hicreti ömrün kabından coşkuyla taştığı

Varlık ki tek zerreden ibaret

Aşktır bu aşk yoksa neye delalet

Eder evren?

Aşkın kursağında takılıdır varsa yoksa bitimsiz hasret

Hazzın da eşliği ile erdiği hidayet…


( Şair Ki Yıkılmaz Kalesi... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 6.01.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu