Serseri-2
Kaldırım eskidi; sinem çürüdü.
Gözyaşı pınarım dinmedi ceren.
Umutlarım günden güne eridi.
Bu kader içime sinmedi ceren.
Her hücrem sen oldu; bu bir istila!
Kalbime mükâfat, başıma bela!
Kimi mecnun dedi, kimi müptela.
Aşkımın ateşi sönmedi ceren.
Bir “ben de” cevabın dermandı gama,
Nefes buğusunda yazsaydın cama.
Feryadım göklere yükseldi ama
Nasibime vuslat inmedi ceren.
Elinde güllerle o gelen kimdi?
Duydum ki dilinde ismi hatimdi.
Son zerreme kadar kül oldum şimdi.
Kimse benim gibi yanmadı ceren.
Aylardan intihar; mevsimlerden yas.
Sevdamı hüsranla sen ettin takas.
Feleğin çarkında ibrem hep iflas.
Talih benden yana dönmedi ceren.
Bu sana son bakış, son yalvarışım,
Son boyun büküşüm, aşka çağrışım.
Serseri liginde bu son yarışım.
Ecel beni boşa yenmedi ceren.
Mücella Pakdemir
(
Serseri-2 başlıklı yazı
Mücella Pakdemir tarafından
24.01.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
