Büyük Beklentilerim Yok, Küçük Hayal Kırıklıklarım Var
Hayattan büyük şeyler beklemiyorum. Hayallerimi küçük tutuyorum; yıkılırsa, en azından enkazı kaldırması kolay olsun diye. Büyük düşlerin ardından büyük yıkımlar gelir, ben ise ardımda devrilmiş kuleler bırakmak istemiyorum.
Yarınlara dair umutlarımı da küçük tutuyorum. Belki ulaşması daha kolay olsun diye, belki de ulaşınca hayal kırıklığına dönüşmesin diye. Çünkü insan bazen en çok ulaşamadığı şeyleri sever, o yüzden kendime erişebileceğim kadar hedefler koyuyorum. Onlara vardığımda ise eksik hissetmemek için.
İnsanlara karşı da küçük tutuyorum beklentilerimi. Giderlerse, arkalarında bıraktıkları boşluk büyük olmasın diye. Yanıltırlarsa, içimdeki hasarı toparlamak, bir şehri yeniden inşa etmek kadar zor olmasın diye. Çünkü insanlar gider, sözler eksilir, anılar silikleşir ama en zor olan, insanın kendine olan inancını kaybetmesidir.
Bazen düşünüyorum, belki de her şeyi fazla küçük tuttum. Büyük hayaller kurup yıkılmayı göze alamadım, büyük umutlar besleyip yanılmaktan korktum. Küçük hayaller, küçük umutlar, küçük beklentiler… Hayatı gerçekten yaşamak mı, yoksa sadece hayatta kalmak mı, bilmiyorum. Belki de hayat, küçük enkazlarla değil, büyük düşlerle anlam kazanıyordu.
(
Büyük Beklentilerim Yok, Küçük Hayal Kırıklıklarım Var başlıklı yazı
fidan-yesim-polattan tarafından
10.02.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
