Burasý Kastamonu ilimizin Þenpazar ilçesi yaklaþýk olarak bir yýldýr burada görev yapýyorum. Küçük þirin bir ilçedir Þenpazar. Yemyeþil doðasý, tertemiz havasý, cömert ve güler yüzlü insanlarýmýzla bize gurbet deðildir. Kýþlarý da bir baþka güzel olur. Lapa lapa yaðan karla birlikte karþý tepeler, o güzelim meþe aðaçlarý çamlar bembeyaz bir örtüyle kaplanýr. Bu vakitler hep çocukluðum gelir aklýma. Ben küçükken bizim ilçemize öyle kar yaðardý ki bazen bir metreyi aþardý. Tek katlý müstakil evimizin bahçesinde kar belimizi geçerdi. Her þey doðaldý. Anacýðým o mübarek Anadolu kadýný sabahýn erken saatlerinde kalkar, soðuktan moraran elleriyle sobamýzý yakar, demlikte ýsýttýðý suyu evin dýþýndaki demir borularýn üstüne dökerek donan suyumuzu açmaya çalýþýrdý. Sanki bir rüya gibiydi, hatýralarý hafýzamda silinmez izler býrakmýþtý.

          Þenpazar bu nedenle bana doðup büyüdüðüm yerleri hatýrlatýyordu. Yaðan karla birlikte bembeyaz bir örtüyle kaplanan tabiatýn o doyumsuz renkleri elbette beraberinde zorluklarý da getiriyordu. Zaman zaman daðlarda aç kalan hayvanlar ilçe merkezine kadar iniyordu. Özellikle geceleri binamýzýn önüne kadar gelen kurtlar ve tilkiler için bazen yiyecek býrakýyorduk. Bunlardan kahverengi tüylü ayak bilekleri beyaz bir tilki vardý. Gündüz olunca güvenlik kameralarýndan onu seyrediyorduk. Kevin Costner’in baþrol oynadýðý Kurtlarla dans filminden esinlenerek ben de bu tilkiye çift çorap adýný vermiþtim. Aslýnda çift çorapla dost olabilmek için çok uðraþýyor, gelmesi muhtemel yerlere yiyecek býrakýyorduk. Ancak hayvan o kadar ürkekti ki en küçük seste bile tabanlarý yaðlayýp kaçýyordu güvenlik kameralarýný inceleyip çift çorabý görürsek mutluluðumuz bir baþka oluyordu.

               Yine böyle soðuk ve karlý bir kýþ günü kalmakta olduðum öðretmenevinden Emniyet Amirliði binamýza geliyorum. Her pazartesi günleri olduðu gibi büyük yolcu otobüsü hemen yanýmýzdaki durakta Ýstanbul’a gidecek ilçe sakinlerini bekliyor. Binanýn önünde kestane çuvallarý, pekmez, peynir bidonlarý, meyve sebze çuvallarý dolu. Oradakilere dostça bir selam verip hayýrlý yolculuklar diledikten sonra Emniyet Amirliði binamýza giriyorum. Bu gün bizim emniyette normal günlerden farklý bir hareketlilik var bunu sezebiliyorum. Yanýma gelen arkadaþlar heyecanla Karaman mahallesinde boþ bir çiftlik evinin çevresindeki tellere bir ayýnýn takýldýðýný geceden beri muhtemelen orada olduðunu, ilçe halkýndan bir kalabalýðýn ayýyý görmek için mahalleye doðru gittiðini söylüyorlar. Hemen ekip otosuna atlayarak mahalleye doðru gidiyoruz. Saðlý sollu kar yýðýnlarý arasýndaki toprak yoldan mahalleye giriyoruz. Çiftlik evi biraz daha yukarýda ancak kar yolu kapatmýþ daha fazla ilerlemek imkânsýz araçtan aþaðý inip kalan yolu yürüyerek çýkmak zorundayýz. Çiftlik evinin dýþýndaki tel örgülerinin hemen aþaðýsýnda bulunan çukur bir alanda tellere takýlmýþ ayýyý görüyoruz. Hayvan gerçekten acý içerisinde baðýrýyor, çevreye toplanan meraklý kalabalýðý biraz uzaklaþtýrmak için çabalýyoruz. Boz renkli devasa büyüklükteki ayý belinden kendisini sýkýþtýran teli koparmak için çabalýyor ama nafile sanki tel, o çýrpýndýkça daha da çok sýkýþýyor. Zavallý hayvanýn telden kurtulmak için yaptýðý canhýraþ mücadele bana gittikçe daha da çok dokunuyor. Hemen yanýmda duran mahalle muhtarýna dönerek: Bana bir pense ya da keski bulun aþaðý inip teli keseyim sonra hýzla yukarý çýkarým hayvanda kaçýp gider diyorum. Muhtar ve onun yanýndakiler bu teklifime hiç de sýcak bakmýyorlar. Komiserim kahraman mý olmak istiyorsunuz sizin gibi Cide ilçesinde de bir muhtar ayný þekilde tuzaða takýlan bir ayýyý kurtarmak istedi. Hayvan bir pençe darbesiyle bacaðýný kopardý. Sen teli kesince daha bir adým atamadan yakalar seni sonra ne yapar bilemeyiz diyerek gülüyorlar. Muhtar ve çevresindekilerin bu cesaret kýrýcý sözleri beni etkiliyor. Bu fikirden vaz geçiyorum. Bir ayýnýn elinde ölmek istemiyorum. Peki, ne yapalým diyorum. Muhtar ve mahalle sakinleriyle kafa kafaya verip ayýyý kurtarabilmek için çeþitli fikirler ileri sürüyoruz. Bir mahalle sakini bir kepçe bulup getirmemizi kepçeyle hayvaný kapana alýp sonra teli kesip kepçeyi kaldýrýp hayvaný göndermeyi deneyelim diyor. Ancak bu fikir iþe yaramýyor çünkü kepçenin o çukura kadar inmesi imkânsýz. Diðer birisi uzun halatlar atýp hayvaný baðlamayý sonrada takýldýðý teli kesmeyi öneriyor. Ancak bu da akla uygun gelmiyor. Çünkü hayvan halatlarla tutulunca kendisine zarar verileceðini düþünerek daha çok çýrpýnabilir. Bu nedenle karnýndaki tel onu daha da çok sýkýþtýrabilir. Yine en mantýklý çözümü mahalle muhtarý söylüyor. Ýl merkezinde bulunan Doða ve milli parklar müdürlüðüne telefon açarak buradan bir veteriner isteyip uyuþturucu iðneyle hayvaný uyutup sonra vücudunu saran teli kesip hayvaný kurtarmayý öneriyor. Sanýrým akla ve mantýða en uygun gelen çözüm yolu da bu. Ancak bulunduðumuz ilçe, il merkezine yaklaþýk bir saat uzaklýkta üstelik ekibin hazýrlanmasý çýkmasý yaklaþýk olarak bir buçuk saati bulabilir. Ahh! Zaman! Zaman bu tarz olaylarda çok önemli hale gelebiliyor. Bir saatlik yol gözümüzde o kadar büyüyor ki adeta bir günlük yola dönüyor. Ancak yapacak baþka bir þey olmadýðýný düþünüyoruz. Doða ve milli parklar müdürlüðüne telefon açarak bir veteriner istiyoruz. Beklemeye baþlýyoruz. Her geçen dakika bana bir yýl gibi geliyor. Beklerken kalabalýðý uzaklaþtýrýyoruz. Acý içinde baðýran hayvanýn insanlarý gördükçe daha fazla korkmasýný istemiyoruz. Yaklaþýk bir buçuk saat sonra veteriner ve ekibi olay yerine geliyor. Çabucak bir durum deðerlendirmesi yapýyoruz. Vakit kaybetmemek için veteriner hazýrladýðý uyuþturucu iðneyi hayvana yaklaþarak atýyor. Tabancayý hayvanýn yüzüne doðrultunca sanki ne olacaðýný anlar gibi, canýnýn yanacaðýný düþünür gibi daha çok çýrpýnýyor. Aradan uzun süre geçmesine raðmen hayvan bir türlü uyumuyor. Acý içinde baðýrýyor. Geçen her dakikanýn zavallý hayvan için daha da kritik bir vaziyet aldýðýný hissedebiliyoruz. Veteriner bir doz iðnenin hafif geldiðini düþünüyor. Ýkinci uyuþturucu iðneyi atmaya karar veriyor. Bu kritik bir karar çünkü hayvanýn önemli bir saðlýk sorunu varsa bir an önce müdahale etmek gerekiyor. Atýlan bir doz iðneyle uyumadýðý gibi, bu onu daha da öfkeli hale getiriyor. Tellerden kurtulabilmek için daha da büyük bir çaba sarf ediyor. Ancak bu çaba onun daha fazla yaralanmasýndan baþka hiçbir iþe yaramýyor. Muhtemel geceden beri burada olduðu için karnýndan sýkýþtýran tellerin býçak gibi kesip hayvanda iç kanamaya da neden olmuþ olabileceðini düþünüyoruz. Veterinerde bunun kuvvetli bir ihtimal olduðunu söylüyor. Bu nedenle ikinci iðnenin atýlmasýna karar veriyoruz. Aksi takdirde durum daha da vahim bir hal alacak. Veteriner tekrar yaklaþarak ucunda uyuþturucu iðne olan tabancayý ayýya doðrultup atýyor. Bir kaç dakika sonra dev cüsseli hayvan uykuya dalýyor. Yine de yavaþ adýmlarla temkinli bir þekilde yanýna gidiyoruz. Elimizdeki penselerle telleri kesip tekrar uzaklaþýyoruz. Yaklaþýk yarým saat hayvanýn uyanýp kalkýp yeniden ait olduðu ormana dönmesini dört gözle bekliyoruz ancak nafile zavallý hayvan uyanmýyor. Veterinerle beraber yeniden yanýna gidiyoruz. Veteriner nefes almadýðýný söylüyor. Bir takým aletlerle uzun bir süre çaba sarf ediyor. Orman görevlileri, polisler, muhtar, vatandaþlar, herkeste bir sessizlik derin bir üzüntü. Veteriner hayvaný uyandýrmak için çabalýyor ancak nafile. Zavallý ayý ölüyor. Karnýnda derin bir kanama ve tellerden kaynaklý kesi yaralarý var. Hepimizde bir moral bozukluðu. Ýçimizde derin bir acý. Kimisi belki de yavrularý vardýr diyor. Kimimiz belki de çok açtý zavallý hayvan diyor. Orman görevlileri tarafýndan alýnan hayvan bir kamyonete yüklenerek gömülmek üzere Kastamonu Doða ve milli parklarý koruma müdürlüðüne gönderiliyor. Bizde boþ olan arazide telleri çekeni bulabilmek için aylarca sürecek bir çalýþmaya baþlýyoruz. Ancak ne zavallý ayýyý ne de acý içindeki baðýrýþlarýný unutamýyoruz.

                                                                                                       Mehmet Nurettin Üstün

                 (Polis Hikâyeleri kitabýndan)