Zor olacaðýný biliyordum hatta zorun da zoru lakin isabetli bir karar almýþtým. Hem demezler miydi: Tebdil-i mekânda ferahlýk var.

Sancýlarým içsel yangýnlarýmý da geçmiþti bense kaygýlarýmý büyütmeye devam ediyordum.

Aklý evvel benliðim mademki soyutlanmýþtý evrenden üstelik kanýksadýðým doðrular ikbalimdeki sanrýlarý biliyorum ki gerçeðe çevirecekti.

Bir þarkýnýn kayýp güftesinden de berbat haldeyim ve duyarsýzlýðý insanlarýn eninde sonunda sonuma mahal verecek bir külfetmiþçesine varlýðým… sahi, ne diyordum ben ya da þimdikilerin deyiþiyle, neyin kafasýný yaþýyordum?

Bir gölge kadar itibarým olsa olmayacaktý bunca hengâme zaten akýlsýz baþýmýn kaçýncý ara duraðý idi de…

Of, iþte yine baþlamýþtý martaval bir de densiz iklimlerin seyrinde kanýksadýklarým iken heba olacak ben hala neyin hesabýný yapýyordum?

Eninde sonunda varacaktým o adama hani babamdan on yaþ büyük üstüne üstük yataða baðýmlý. Ýyi de çocuklarýmýn babasý olmaya aday olmayan bir adamla ne yapardým ben? En azýndan acýlarýmý sarardým sessizliðin zikri iken yarama merhem üstelik üç katlý o ahþap evde en azýndan dinlerdim baþýmý bir ömür ve üstü kapalý geçiþtirirdim bedenimin arzularýný.

Sahi ne diyordum ben üstelik daha vardý da doðuma.

Þükretmeliydim halime gerçi anamdan emdiðim süt burnumdan gelmiþti hem geçiþ yapacaktým sefillikten mutluluða yoksa bu bir cürüm müydü ya da yakasý açýlmamýþ bir espri?

Adam ilk karýsýný gömeli belli ki bir asýr geçmiþti ve görünen o ki; mutluluk onu da teðet geçiyordu. Yataða neden baðlý olduðunu sorma ihtimalim yoktu bile hele ki karakaþýna kara gözüne meþk eylediðim bir gönül borcum da yoktu.

Dediklerine kefildi adam en azýndan üstelik demediklerini de bana-pardon babama-bir bir sunacaktý.

Sancýlandýkça…

Kibirli gönül yasýmýn yasasý idi aslýnda yankýsý olmayan benliðim ve kem gözleri bana beddua okuyan onca sefil akraba. Anamgil zor almýþtý ellerinden zaten babamýn kulaðýna da gitti mi-ki eninde sonunda çýkacaktý foyam ortaya.

Altý üstü bir masaldým ben ama hikâyenin ucuz kahramanlarýndan da mutsuz üstelik görüp göreceðim ne kalmýþtý hele ki mahallenin diline düþmüþken. Ýþin aslý evet, iþin aslý ona her okul çýkýþýmda rast geliyordum. Önceleri pek önemsememiþtim lakin zamanla göz aþinalýðý kurduk sonra da yavaþ yavaþ kývýlcýmlar nüksetti içimdeki arzu büyürken oysaki uyuduðunu sandýðým onca duygu ki kibirli bir yürek sesim olduðunu sanýrdým önceleri öyle ya; kimler kimler çýkmýþtý karþýma da… þaka idi aslýnda bu son söylediðim cümle ama gerçek olan tek þey vardý ki; köyümüzden çok insan gelip istemiþti beni babamdan oysaki ben okuyacaktým aslýnda buna ben bile inanmýyordum ama ne de olsa kýzlarýn eninde sonunda bir yuvasý olmalý gerçeðini saklý tutuyordum içimde. Velhasýl…

Sarýp sarmaladýkça içimin yaralarýný-gerçi bu yaþta ne yaram olabilirdi ki çalýnacak özgürlüðüm iken bana sonralarý koyacak-üstelik malda mülkte asla gözüm olmamýþtý-bu da þaka cümlesi lakin nohut oda bakla sofa bir gecekonduda elbette tamamlamak istemiyordum ömrümü.

Gel zaman git zaman þahsýna münhasýr olmasa da o genç irisi çocukla yakýnlaþmaya baþlamýþtýk. Sözüm ona varlýklý bir ailesi vardý-gerçi buna kendisi bile inanmýyordu ama- o kadar içten bir gülümseyiþi vardý ki hem mümkün müydü benim gibi bir saf toriðin kanmamasý?

O beni güncelliyordu her okul çýkýþý ama yine de yüzüm gözüm açýlmamalýydý ne de olsa hayallerim vardý kundaklanan iç yangýnýmýn nezdinde ben bir börülce tanesi kývamýnda ve her dediðine kanan ve bir gün yine bilinmez bir güdünün esareti ile… ne mi oldu? Sadece öpmüþtü beni üstelik onca insanýn arasýnda aslýnda otobüsün körüðünde can siper olmuþken yanýmdaki teyze ve üstelik þaþkýn bakýþlarýn nezdinde…

Aslýnda geleceði mimlemiþti kader ve vasýta olan kim ise daha doðrusu hakkýmýzda hayýrlý olan ne ise…

Bunlarýn dýþýnda ne olabilirdi ki ama bir gün olmamasý gereken oldu-daha doðrusu olmuþtu zira ben kaybolmuþtum içtiðim ne ise içeriði yine aðzýma hoþ gelen ama geleceðimi yine kendi ellerimle yýktýðým hele ki aylar geçip de karným þiþmeye baþladýðýnda… iþte kýyamet o zaman koptu.

Bunu bertaraf etmek yine bana düþmüþtü ve bir anda okul kaydým silindi ne de olsa sicilim de adým da lekelenmiþti üstelik etrafta görünmemek adýna ev hapsine çarptýrýlmýþtým gerçi ara sýra acillerde sýra bekliyordum gelen sancýlarýn ve sinir krizlerinin müptelasý olmuþken…

Gün geceye devrilirken buluyordum huzuru en azýndan ev ahalisi uykuya çekiliyordu ve tabii ki kapý üstüme kilitlendikten sonra gerçi ona da razýydým ta ki Cemalettin Beyle kesiþine kadar çizgimiz.

Anamýn temizliðe gittiði evin sahibiydi adam gerçi annem daha yeni idi gündelik iþinde ne de olsa babam yine kovulmuþtu çalýþtýðý fabrikadan sonuç itibariyle kaç boðazdýk üstelik ben ve eþkâlim iken aileyi darmadaðýn eden. Sözüm ona son sýnýftaydým ve mezun olur olmaz iþe girecektim lakin bu saatten sonra ne okul ne de iþ olurdu arayýþým.

***

‘’Çek karnýný içine çek, çek.’’

‘’Ana, daha fazla çekemiyorum görmüyor musun þunun þurasýnda ne kaldý doðuma?’’

‘’Seni gidi seni, hala utanmadan doðum diyebiliyorsun, öyle mi?’’

‘’Anne, alýþ artýk hem bak dakikalar sonra evli bir kadýn olacaðým.’’

‘’Ne geldiyse baþýmýza senin yüzünden geldi. Bak þu halimize: elaleme rezil olduk. Bir de utanmadan kadýným diyor bacaksýz seni.’’

‘’Fena mý oldu anne? Bak siz de artýk yüklü bir paranýn sahibisiniz üstelik benim sayemde. Hem reva mý bana bu yapýlan? Yaþlý üstelik hasta bir adamýn karýsý olacaðým. Bir ömür anne, düþün bir ömür ona hizmet edeceðim.’’

‘’Seni sokaða atmadýðýmýza þükret. Hadi, çek karnýný da baðlayayým þu kuþaðý. Demesinler sonra, gelinin kuþaðý yoktu diye.’’

‘’Peki, anne peki. Ya nikâhta doðurursam ne olacak? O zaman ne hükmü kalacak kuþaðýn?’’

‘’Aðzýndan yel alsýn kýz. Olacaðýmýz kadar rezil olduk sayende.’’

‘’Memur salonda yerini aldý. Hazýr mý gelin haným?’’

‘’Razý mýsýn ana?’’

‘’Evet, razýyým en azýndan baban canýný baðýþladý yoksa çoktan boylamýþtýn eþek cennetini. Bilmez misin törelerimizi kýzým hem ben seni gözümden çok severim.’’

‘’Aðlama anne. Bak en mutlu günüm. Hele ki torununu bir vereyim kucaðýna.’’

‘’Nereye koydun kýrmýzý kuþaðý? Getir de iliþtireyim beline. Beni affet yavrum ama senin iyiliðin için bunca uðraþým. Gel de öpeyim seni son kez.’’

‘’Son kez mi?’’

‘’Lafýn geliþi kýzým lafýn geliþi.’’

***

‘’Sizler de þahit misiniz gelin ve damadýn nikâhýna?’’

‘’Evet, memur bey, þahidiz.’’

‘’Ben de sizi belediye baþkanýmýzýn adýna karý koca ilan ediyorum. Bir ömür boyu mutluluk diliyorum. Al kýzým nikâh cüzdanýný sana teslim ediyorum. Allah bir yastýkta kocatsýn.’’

‘’Nikah kýyýldý mý þimdi yani artýk kýzým evli bir kadýn mý?’’

‘’Dedim ya beyefendi. Hadi, tebrik edin siz de kýzýnýzý. Endiþeye mahal yok. Ama ne yapýyorsunuz siz? Aman Allahým aklýma mukayyet ol.’’

‘’Geç bile kaldým namusumuzu temizlemeye. Affet beni kýzým, affet beni Allahým.’’

‘’Babaaaa.’’