Boya sandığın ağır, sen küçüksün o iri,

Minik ellerin nasır, gül yüzün asrın kiri.

 

Bu sabah yine açsın, bitkin halinden belli.

Günlük rızkın çıkacak, gelse bir kelli felli.

 

       Hüzünlü bakışların, yüreğin tufan yağmur,

Utandı tebessümüm, görünce öyle mahmur.

 

Sitem ettim bahara, yağan kara bakınca,

Tükendim o an san ki, geldiğimde yakınca.

 

Neşeliydim bir nebze, görmeden önce seni,

Gönlüme elem çöktü, tarumar ettin beni.

 

Hayat ezse de diksin, yıkılmazsın düşmezsin,

Ben titrerken paltoyla, sen niye üşümezsin?

 

Bedenin narin ama yüreğin mangal kadar,

Böyle gam şerbetini, isteyerek kim tadar.

 

Geçer gideriz her gün, bu hale aldırmayız,

İnsanlık yerde yatar, bakarız kaldırmayız.

 

Sen bir dev olmalısın, küçücük çocuk değil,

Ey dünya bu tablodan, ar duy önünde eğil.

 

Kalmışsa kalbimizde, bir nebze vicdan eğer,

Gömelim gelin bari, merhamet ölmüş meğer.

 

                                                          Seyfettin Karamızrak

( Boyacı Çocuk başlıklı yazı KARAM-41 tarafından 29.03.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu