Aşkın Ateşi...




Esmer güncesi ruhun da yanan tabanlarına asılı bu şiir ve sefasını sürmekse yerin göğün bir o kadar sığamazken yere göğe.

Parantezler saklı ön sözün ölümlü sesinde oysaki bir dip not olmalıydı içimden geçenler ve dertsiz tasasız geçmeyen ömrün közünde istifli illa ki sözcükler ve şah mat yüreğin yongası, yalnızlığın sırnaştığı belki söylenmeyene delalet iken sessizliğin devasa çığlığı ve toprağın rahmine düşmeden bedenim, elyaf düşlerle içli dışlı ve sarkıtıyım da içimde saklı o görünmeyen buz dağının belki de buzlar kraliçesi sıfatıyla kendimi deli gibi sorgularken…

 

 

Tümsekler saklı nidalarında varlığın

Göğe kement atan bir düşün de müdavimi

Yaradan kasıt

Yamalı bir sözcük

Uhrevi duygular belki de iklime namzet

Şah damarında yorgun hülyalar

Semazeni sevdanın aşkın titrek

Sesinde uçuşan binlerce kelebek

Hele ki o titri yok mu gizemin?

Sedası, sefası, seması bilinmezi tetikleyen

Her bilindik

Cümleden firar edip

Kendimi tokatladığım…

 

İhlaslı bir masal olmanın t/adına vakıf

Kahramanı ölü imgeler

C/esaret yoksunu bir başkaldırış

Elbet kimlik nasıl da tarumar

Koyu ve yaşlı gözlerinde evrenin

Çukura kaçan bir ölümlü nefer ki

Sandukadan firar eden rüzgâr

Şimdimle var olmaksa yeminle

Mazharı ömrün esefle

Göle çaldığım maya

Yamaladığım her mısra

Ve ket vuruldu ruhuma:

Sonrası mı?

 

Saf tuttuğum safiyet

Rüzgârın hırçın sesinde saklı asalet

Bir reverans ise yalnızlık

Eşkâli ve temsili ruhun

Açılan binlerce delik benliğimde

Beden dediğin ne ki?

Sonu saklı elbet toprakta

Bir de topak topak olmuş yürek ve mavi turna

Hani az savurduğum yeminle

Bunca kırıntı

Oysaki ne kuşun kendisi ne mevsimin

Serpilen sözcükler lüks bir acı

 

Dumanlı seyri evrenin

Kilit noktası illa ki matemin

En çok da mahremi ömrün

Gölgeli bir kavşakta saklı belki de hidayet

İçine düşülesi bir aşk ki

Boykot ettiğim yalan düzenek ve ihanet

 

En çok azık bildiğim

En azından aza şükrettiğim

Bir tufansa içinde savrulduğum

Bir romansa yazma hevesinde

Bir rüya ise vurulduğum yüreğimden

Şiirler adadığım aşkın dilinden

Hele ki sönmedi gitti o meşale

İstikrarla yanarken aşkın ateşiyle…

 

 

 


( Aşkın Ateşi... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 4.04.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu