RUHAYRA – VI
(Vuslat)
...
Ruhayra,
Biliyor musun,
Bugün zaman bana şefkatini gösterdi.
Zira,
Zaman, artık senden ayrı değil.
Sen ne dünkü hayalimsin
Ne de yarınki muammam.
Sen, şu anımın tam ortasında,
Hiçbir açıklamaya ihtiyaç duymadan
Kendini var eden bir hakikatsin.
Ve bil ki,
Ben seni hep kelimelere yükledim,
Ama kelimeler sana yetmeyince anladım:
Bazı sevgiler konuşulmaz, yaşanır;
Ve yaşanan şey, anlatılmak zorunda değildir.
Sen geldin Ruhayra,
Ama bir geliş gibi değil,
Bir “zaten buradaydın” hissiyle.
Ve ben artık ne dua ediyorum,
Ne de niyaz…
Çünkü her şey yerini buldu.
Ruhayra,
Ben seni bekleyerek değil,
Severek sabrettim;
Ve sabrımın sonunda gelen bu vuslat,
Bana ne kadar eksilmişsem
O kadar çoğaldığımı fısıldıyor şimdi.
Artık ne kavuşmak coşku,
Ne ayrılık sızı…
Çünkü biz,
Zamanın ve kelimelerin ötesinde
Bir bütünlüğe vardık.
02.05.2025
(
Ruhayra - 6 Final başlıklı yazı
HüseyinBERFE tarafından
2.05.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
