Yine bir hüzün kaplýyor beni
Güneþ batýyor ufuklarýmda
Alýnyazýmda bu ayrýlýk
Hangi trene binsem bir sürgün, bir hýçkýrýk
Tilkiler kendi aralarýnda paylaþýyor ormaný
Avcýlar yýlansý gözlerle pusuda
Ah! Bu terk edilmiþlik
Bu kýyamet beklentisi
Endiþeli kadýnlar ve erkekler
Korku dolu bir ýstýrap biriktiriyor
Binlerce düþüncenin içinde
Fýsýldýyor kulaklarýma bir kadýn gibi gece
Yorgun, gururlu çelikleþen acý
Bütün sokaklar çöl karanlýðýnda
Yalvaran bakýþlarýný sezebiliyorum
Sessiz ama derinden düþünen kýzlarýn
Bir ihanetle sarsýlan bakýþlarýnda
O nankör, o kör sevda
Çýðlýðýmý duyar mý binlerce yýl öteden
Kurþuna dizilirken en masum suçlar
Bir Barbaros daha gelir mi denizlerden
Þairler mehtaplý geceleri beklerken
Ben kanýmda zehir
Zihnimde ecel
Býçaklanmýþ bir ceset gibi duran ruhuma
Destanlar okuyorum bir akýn hevesiyle
Ýgra çýðlýklarý altýnda
Çaðlar kapanýyor çaðrýlarýnda
Bir toz zerresi bile olmak
En büyük þerefmiþ kapýnda ya! Nebi
Ne sýrrýný bulabildik Zemzem’in
Ne de bir tüy olabildik güvercin kanadýnda
Oysa kýlýçlar inip kalkardý Uhud’da
Þimdi bir hayâl oldu yetiþmek
Gazze’nin mazlumlarýna
Binlerce bombanýn ýslýk sesi
Uyandýramadý bu ümmeti
Hangi yöne koþsam bir çýkmaz sokak
Þu yaþamak illeti
Sayýlý günlere kurgulanan kýzak
Bu rüzgâr kokumuzu bilmeli
Bu rüzgâr yýkmadan Ergenekon’umuzu
Ülkeler görüyorum uçsuz bucaksýz
Hecin develer ve sonsuzluk ufku
Ölüm hiç yoktan en iyisi
En iyisi sonsuzluk tutkusu.