Gelincikler ve Barış Üzerine
H. Çiğdem Deniz
22 Mayıs 2025, Balıkesir
Bazı çiçekler vardır, sessizce büyürler. Gelincik de onlardan biridir. Kırların rüzgârla salınan, narin, kısa ömürlü ama güçlü bir simgesidir. Onu görür görmez bir şey hatırlarsınız. Belki bir mezar taşını, belki bir ayrılığı… Belki de hiç bitmeyen bir savaşı.
Son günlerde gelincik çiçeğinin anlamına daha fazla kulak verdim. Bu arayış beni Flanders Tarlalarında (In Flanders Fields) adlı şiire yöneltti. Kanadalı hekim, asker ve şair John McCrae tarafından 1915 yılında yazılmış bu şiir, I. Dünya Savaşı’nda Belçika’daki Ypres bölgesinde hayatını kaybeden askerlerin anısına kaleme alınmış. O tarlalarda açan gelincikler, top sesleri arasında bile uçan kuşlar ve şairin dizelerinde yankılanan ölümün sessizliği beni derinden etkiledi.
Flanders Tarlalarında
John McCrae
Flanders tarlalarında açar gelincikler,
Aralarında haçların, sıra sıra dizilmiş mezarlar,
Gökte, cesurca öten tarla kuşları hâlâ
Uçar, seslenir top seslerinin arasında;
Az önce yaşadık, hissettik şafağı, gün batımını,
Sevdik ve sevildik – şimdi yatıyoruz
Flanders tarlalarında.
Kavgamızı siz alın, düşen ellere bırakılan meşaleyi;
Taşıyın, yüksek tutarak.
Eğer biz uyurken sözünüzü tutmazsanız,
Bizim uğruna can verdiklerimizi boşa harcamış olursunuz.
Gelincikler açmaya devam eder Flanders tarlalarında.
McCrae’in dizeleri, savaşın içinden gelen bir tanığın kelimeleri olduğu için daha da çarpıcı. Şiirin ikinci kıtası, dünyanın döngüsünün savaşın acımasızlığına rağmen devam ettiğini hatırlatıyor bize.
Ve ben de kendi çağımın tanığı olarak, 2025 yılında hâlâ barış özlemiyle yanıp tutuşan bir dünyada, bu şiire kendi cevabımı yazmak istedim.
---
Barış Diyorsa Toprak
H. Çiğdem Deniz
Sevip sevilenler uyuyorsa tarlalarda
Biz niçin öldük diye soruyorlarsa
Kavgalarının nedenini bilmiyorlarsa hâlâ
Gelincikler açan kan kokulu toprak
Barış diyorsa fısıldayarak kardeşinle
Flanders tarlasına güvercinler konuyor nicedir
Ve biz susuyoruz, sesimizi duysun diye rüzgar,
Çünkü barış sessizlikte filizlenir,
Ve toprağa düşen her adın ardından
Bir anne, bir çocuk, bir ağaç boy verir.
Tarihler unutur belki, ama kuşlar unutmaz.
Fısıltıyla başlar her yeni çağ.
---
Dünyanın her yerinde barış için yazılmış, söylenmiş, susulmuş ne çok kelime var. Ama her bir barış çağrısı, gelincik gibi kırılgan ama dirençli. Bugün, o kır çiçeklerini, toprağa düşmüş bedenleri ve sessizce yükselen duaları yeniden hatırlamak, hatırlatmak istedim.
Belki bir gün, Flanders tarlalarına değil, kendi kalbimize güvercinler konar.
(
Balıkesirde Bir Kadın 50 başlıklı yazı
çitlembik tarafından
5/22/2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
