
Orhun Yazıtlarının gümüş ışığında, tarihin sayfaları hüzünle inlerken, Attila'nın hayaleti Türk'ün rüyasına girdi. " Ey oğul,, Beni zayıf gösterdiler," dedi altın kemerini göstererek, " Ve o hayali ejderha avcısını yücelttiler. Hadi evlat, tarih yaz!"
"Attila’nın Nefesi"
"Rüzgârda duydunuz mu o sesi?
Bu ses Fafnir’in haykırışı değil,
Attila’nın atının kişnemesi!
Ejderhalar masaldı,
Türk’ün öfkesi ise gerçek!
Ey Siegfried, kılıcını bırak,
çünkü Hun atlarının nal sesleri
Rhein Nehri'ne buz tutturken!
Hayali Fafnir’in kellesiyle övüne dur,
bizim savaş naralarımız,
Worms’un surlarını yıktığı o gün,
ormanlar bile 'Attila' diye yankılandı…
Ejderha mı? Güldürme bizi,
gerçek destan, atalarımızın gölgesinde saklı!
Tarih yazmak için masallara ihtiyacımız yok,
biz zaten tarihin ta kendisiyiz!"
**Tarihin Çarpıtılması**
Nibelungenlied destanında;
Attila (Etzel), Brunhild'in kuklası
Siegfried, Fafnir'i öldüren "muzaffer kahraman"
Hunlar, barbar figüranlar…
Gerçekte ise;
Worms 436'da düştü
Rhein 451'de buz tuttu
Attila, Roma'yı vergiye bağladı...