Şairden Çok Şiirim Oysa...






İçre dönük gamzesinde s/aklanıyorum umudun ve de sahnesinde ölüm denen oyunun.

 

 

 

 

Racon kesen kabadayılar şehri

İlhamın tetiklediği ateşi

İçime çektiğim yalan değil

Sular gibi seller gibi ç/ağladığı da kalemimin

Aşka namzet bir gülücükle özdeş adeta şu sevdalı iklim.

 

Mağdur söylenceler aşkı ihbar eden

Yalnızlığınsa gayya kuyusunda saklı şairin sönmüş albenisi

Muaf tutulduğum düzenek kıran kırana

Aşkı yüreğiyle yaşamaksa asalet

Demli içiminde çayın

Dere ağzında yatağın ölüme yataklık ettiği

Bir düş’ ün uzamında gerçek bildiğim ne ise…

 

Mefkûresi evrenin

Nasıl ki tezat kimi insan, aşkın

Evrelerinde yanıp sönen bir ışıldak varsa yoksa

Matemi evrenin

Göğe salıncaklar kurduğum şiirin güncesi

Ve güftesinde asılı kaldığım

Yalnızlık nasıl ki üst makamı sevmenin

 

Aşka rağbet eden rüzgârın kuyruğuna takılı aklım

Bir ümitse yazdığım şiir

Kekremsi acıların rağbet bulduğu gün ve gece irkildiğim

Ansızın da gözden düştüğüm

Yeknesak değil üstelik duyumsadıklarım

En uzak ülke iken mutluluk

Mundar eden kimse hasetle

Döngüsü ruhun bazen buhran yüklü

Bazen tüten buharı şehir vapurunun

İstifli onca duygu

 

Şerh düşülesi bir uydu aslında

Hayatın özlemle deşifre ettiği

Nice şarkı nice utku

Serin bir gecenin esmer teninde saklı

Şairin laneti

Öykündüğü değil aslında dünü

Öldürdüğü ne varsa hüzün yüklü

Devasa bir küfe

Sandukası ömrün

Seyyah sözcüklerse kıblesinde saklı mabedinin

 

Şairden çok şiir olduğu

Şiir kadar da uçukken ruhu

Şimal Yıldızı belki de Kutup

Zıt kutuplar nasıl ki çekiyor birbirini

Ehemmiyet arz eden yüreği ise kalemin

Tetiğine basılı

Ya yazacak şair ya ölecek

Ya sevecek ya da içine gömecek

Her mevsim ayrı hezeyan

Her günse yeni bir armağan

 

Titrinde yaşamın

Saltanatını süremediği kadar baharın

Battal boyu hüznün

Semanın derinliklerinden kopup da gelen umudun

Bir veryansın değil asla

Bir nida ise hiç değil

Sus payı söylemde saklı şair

İzbelerin tutuşan eteğinde de değil

Bilakis evrenin merkezinde kayıtlı

İsmi ve cismi aşikâr.

 

Bir göl durgunluğunda hayat ısmarlamışken

Bahtına esen rüzgârın elinde saklı mutluluk

Nasıl ki rüzgâr hızıyla sever ve yazar şair

Yoksa infilak ederdi küçücük yüreğinde

Dağlandığı kadar

Ağırlandığı Allah katında

Kuytularda değil ayan beyan şehrin ışıklarının altına

Serilmiş varlığı, kalemi

 

Bir üst makamsa ölüm

Ismarladığı günü hala teslim etmedi posta güvercinleri

Onlar ki kanatları kırık

İçlerinde saklı adeta şenlik

Nasıl ki kuş tuttu ağzıyla şair

Kalemin de nüktesi aslolan

Devasa bir rahmeti ta içine çeken

Pervane olduğu kadar aşka ve şiire

Çektiği de dilin belası

Kalemin kurgusu ile de geçerken hayatı…

 


( Şairden Çok Şiirim Oysa... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 6.06.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu