Þu Halimi Bir Sözle Çözsen

Bu bað-ý âlemde dolanýr kalbim,
Bir körpe goncayým, dalýmdan ayrý.
Senin gördüðünü ben hâlâ bilmem,
Varsa bir âþýk, gözleri kanlý mý?

Sorma sofuca, aþkýn sualini,
Mecnun bile bilmiþti bu hâli.
Cemalin gölgesi yeter gönle,
Pervane yanar, þemasý anlamlý

Gel ki þu halimi bir sözle çözsen,
Kelamla söylesen, yürekle övsen.
Kuldan utanmayan Halik’ý bilmez, dersen
Ateþe düþene kulun anlamasý yalan mý?

Ben yandým, sesim alevden ibaret,
Harfsiz cümlelerde adýn emanet.
Kelam her mýsrada bir dua gibi, hisset
Yüreðe dokunsun, aþkýn niyazý daðlamasýn mý?

Mehmet Aluç