Var Oldum. Yok Oldum
Var Oldum… Yok Oldum…
Var oldum…
Yok oldum…
Var olmanın içinde yok oldum.
Yokluğun içinden yeniden doğdum.
Var oldukça ben oldum,
Ben oldukça can oldum,
Can oldukça tam oldum,
Tam oldukça bir destan oldum.
Bu destana birlikte ilham olalım.
Varoluşun içinde yokluğu hissedenlere
derman olalım.
Bir umut, bir omuz olalım…
Ve bazen…
kelâmdan sonra gelen suskunluk,
her şeyin en derin hâlidir.
Bu yazı, insanın kendi varlığıyla yüzleştiği o sessiz anlarda,
yoklukla yeniden doğuş arasındaki
ince çizgiyi anlatıyor.
Şiirsel bir deneme; hem içe bir sesleniş, hem de başkalarına uzanan bir el…
Her satırda biraz susuş, biraz kelâm var.
(
Var Oldum. Yok Oldum başlıklı yazı
elif-geckil-kaya tarafından
10.07.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
