Sevda vagonumda ayrılık düşüren sen,
Hasretinle inlerken bahara yürüyen ben,
Kaybolan zamansız! Baharda çiçek sen,
Gözyaşlarım çağlayan, akarsuyum, akan ben.
Ne güzeldi, duygu seli bakışırken gözlerimiz,
Temassız sevişirken konuşurdu özlerimiz.
Kıskançlık huylarımız, bağırırken gözlerimiz,
Sen ne yaptın, ben ne yaptım; anlatırdı özlerimiz.
Belki eksik bir güfte, zamanı törpüleyen,
Unutulmayan, bir o kadar içinden çıkılmayan.
Belki nazarlardan vuran, üzerimizi kirleten,
Çorak bir mevsimin kurbanıydık, anılmayan.
Dün gece rüyamdaydın hülyalar denizinde,
Mırıldanırken birbirimize, mazi yorganını attık
Aynamda ak saçlarım, birbirimizin benizinde,
Pişmanlıkla nedameti alkışlara kattık.
(
Sevda Vagonu başlıklı yazı
Mehmet Tevfik ELTAS tarafından
10.07.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
