Demedim mi sevme tutulmaz sözler,

Zihnine þek düþer yalnýz kalýrsýn.

Saçlara kar yaðar yaþ dolar gözler,

Yýllarca bekler de bir hiç alýrsýn.

Üzülüp aðlayan hangi piþman var?

Gidene kar etmez ne söz ne yemin.

Sor hangi çiçeðe yar olmuþ bahar?

“Gelecek” diyorsun hiç olma emin.

Yakmýþsýn ne diye hepten kendini,

Görmesen zindana döner bu þehir.

Þebnemler çaðlýyor boðar bendini,

Bedenin kül olmuþ gözyaþýn nehir.

Ey gönlüm! Aþýðým der övünürsün,

Bu pembe tutkular hiç olur bir gün.

Elemle piþmanca pek dövünürsün,

Oysa ki bir daha geri gelmez dün.

Gam keder sinsice kalbinde pusar,

Can yakar “bu aþktan” hýncýný alýr.

Kar yaðar hülyana duygular susar,

Ardýnda tükenmiþ bir beden kalýr.

Demedim mi? Yârin olmaz, o yâdýn,

Bak dertler üþüþmüþ kalmadý tadýn.

Oysa bir hayaldi yoktu o kadýn,

Ey gönlüm hep dedim, anlayamadýn…

                               Seyfettin Karamýzrak