Türk  kuvvetlerinin  19  Eylül  1918’de  Ýngilizler  karþýsýnda  periþan  olup çok  büyük  kayýplar  verdiði  Filistin-  Nablus  Savaþýndan  sonra Mustafa  Kemal Paþa 11  Ekim  1918’de Harbiye’den hocasý  ve  Padiþah  Vahdettin’in  yaveri  olan Naci Paþa ( Eldeniz) vasýtasýyla  padiþaha  bir  telgraf  gönderir.  Telgrafýnda  ise  özetle  þöyle  demektedir:

“Müttefiken olmadýðý takdirde  münferiden behemahal sulhü takarrur ettirmek lazýmdýr ve bunun için fevt olunacak bir an dahi kalmamýþtýr.”

Yani: En  azýndan  sadece  Ýngiltere  ile  mutlaka  barýþý  kararlaþtýrmak lazýmdýr  ve  bunun  için öldürülecek( boþa  harcayacak )  tek  bir an  dahi  kalmamýþtýr. ‘’
 
Osmanlý  parlamentosu  ve  padiþah  da  bu  kanaattedir.  Bir  an  önce  barýþ  yapýlmasý  için  Türklerin,  Kut el  Amere’de esir  ettikleri ve o  anda  Büyükada’da geniþ  bir  konakta  esir hayatý  yaþayan (!)   General  Townshend’i  aracý  yaparlar  ve  sonuçta  Türk  tarafýný  iyice  küçük  düþürmek  isteyen  Ýngiltere  ‘’  Gelin  Yunanistan’ýn  Limni  Adasýnýn,  Mondros  Limanýnda  demirli  olan Agamemnon gemisinde  konuþalým, bir  karara  varalým.’’  Der.

Limni,  Çanakkale  Savaþlarý  sýrasýnda  düþman  gemilerinin  üs  olarak  kullandýklarý  adadýr,  Agememnon  ise  Çanakkale  Deniz  Savaþýnda  Türkler  tarafýndan  ilk  vurulan Ýngiliz  Savaþ  gemisidir (  Vurulmuþ  ama  batmamýþtýr.)

Sadrazam  Ahmed  Ýzzet Paþa’nýn  uygun görmesi  üzerine  Padiþah  Vahdettin,  aðabeyi  Hamit’i  tahttan  indiren  Hareket  Ordusunda,  bilahare  de  Balkan  Savaþlarýnda  yer  alýp  ‘’  Hamidiye Kahramaný ‘’ unvaný  verilen  Albay  Rauf Bey’i (  Orbay )  Türk  barýþ  heyetinin  baþýna  getirir.  Heyetteki  diðer  kiþiler  ise   Reþad Hikmet, Yarbay Sadullah ve  Ali Fuad (Tükgeldi) Beylerdir.

Türk  heyetinin  karþýsýnda  Ýtilaf  Devletleri  adýna  Ýngiliz  Amiral  Galthorp  bulunmaktadýr.

Amiral Galthorp,  önceden  hazýrladýðý ateþkes  antlaþmasý  þartlarýný  Rauf  Orbay’ýn  önüne koyar ve  maðrur  bir  edayla ‘’ “Elinizdeki maddelenmiþ þartlar kayýtsýz þartsýz yerine getirilecektir. Bu bir teklif deðil, karardýr…”.  Der.

Yani  Galthorp  bir  bakýma  ‘’  Ya  kabul  edersiniz,  ya  kabul ettiririz.’’ Demektedir.

Rauf  Bey, Ýzzet  Paþa’ya,  o da  padiþaha  sorar  ve  sonuç  olarak  Türk  Tarihinin  en  büyük  utanç  belgesi  olan  Mondros  Ateþkes  Antlaþmasý  imzalanýr.

Evet,  siyasi ve  ideolojik görüþü ne  olursa  olsun  bugün  Mondros  Ateþkes  Antlaþmasý için  ‘’  Çok  iyi bir  antlaþmaydý.  Türk  Milletinin  yararýnaydý.’’  Diyebilecek  hiç  kimse  yoktur  ama  o  günlerde  bu  antlaþmaya  farklý  gözlerle  bakanlar  vardý.

Mesela  bizzat Antlaþmayý imzalayan Türk  heyetinin  baþýndaki  Rauf  Orbay  2 Kasým 1918 tarihli Tasvir-i Efkâr ve Yenigün Gazetelerine  verdiði  demeçte  aynen  þöyle  diyordu:

“Hoþnut ve gururluyum. Ülkenin ve saltanatýn geleceði bu mütareke ( ateþkes )  ile bütünüyle güvence altýna alýnmýþtýr. Bu metin iki eþit taraf arasýnda imzalanmýþtýr. Britanya, Türk ulusunun yok olmasýný istemiyor. “

“Ýmzaladýðýmýz mütareke sonucunda devletimizin baðýmsýzlýðý saltanatýn haklarý tamamen kurtarýlmýþtýr. Bu mütareke yenen ile yenilen arasýnda imzalanmýþ olan bir mütareke deðil, belki savaþ durumundan çýkmak isteyen iki denk kuvvet arasýnda imzalanabilecek çatýþmalara son veren bir belge niteliðindedir.”

Antlaþmayý  bizzat  kendi  elleriyle  imzalayan  Rauf  Orbay,  nasýl  bir  þey  imzaladýðýnýn  o  kadar  farkýnda  deðildir  ki  ayný  demeçte  ‘’ “Ýstanbul’umuza tek bir düþman askeri çýkmayacaktýr. Tersanelerimiz iþgal olunmayacaktýr. Demiryollarýna el konulmayacaktýr. Adana kurtarýlmýþtýr. Ne miktar asker terhis edeceðimizi biz saptayacaðýz.”  Gibi  saçmalýyordu  zira  ‘’olmayacak’’  dediði  her  þey  antlaþma metninde  vardý ve  oluyordu.  

Dahasý  antlaþma  imzalandýktan  sonra  Ýngiltere’ye  dönecek  olan  Amiral  Galthorp’a ‘’ ” Dönüþünüzde Lord Curzon’a Türkiye’nin Ýngiltere için pek sadýk bir müttefik olabileceðini rica ederim söyleyiniz.” Diyerek  Ýngiltere  Baþbakanýna, ve  dolayýsýyla  Kraliçeye  yað  çekiyordu.

Ayný Mondros  Ateþkes  Antlaþmasý  þartlarý  Mustafa  Kemal  Paþa’ya iletilince onun  özellikle  üç  hususa  oldukça  karþý  çýktýðý ve  Sadrazam  Ýzzet Paþa’ya  bu  konularda  telgraflar  çektiði  görülmektedir.  Bu  konular  ise  a)  Toros  Tünelleri  konusu  b)  Suriye  Sýnýrý  konusu  c) Daha  sonra  ortaya  çýkan  Ýskenderun  ve  Adana’nýn  iþgali  konusudur.

Antlaþmanýn  en  felaket  maddeleri  olan  7.  Ve  24.  Maddelere  tepkisi  ne  olmuþtur?

Ben  bu  konuda  bir  þey  bulamadým.  Bilen  varsa  sevinirim.

{MONDROS  ATEÞKES  ANTLAÞMASININ  7. Maddesi: Ýtilaf devletleri güvenliklerini tehlikede gördükleri stratejik yerleri iþgal edecekler. 24. Maddesi: Vilayet-i Sitte'de (Altý Doðu Anadolu Ýli - Van- Bitlis-Elazýð-Erzurum-Sivas-Diyarbakýr) bir karýþýklýk çýkarsa, buralar iþgal güçlerince mazeret göstermeksizin iþgal edilebilecektir.}

Evet, Mondros Ateþkes  Antlaþmasýnýn  Toros  Tünelleri  ile  ilgili  maddesine  ve  uygulanmasýna  tepkileri  olan  Mustafa  Kemal  Paþa,  7.  Kasým  1918’de  Kumandaný  olduðu  Yýldýrým  Ordularý  Grup Komutanlýðýný  laðv eder ( Mondros  Ateþkes  Antlaþmasý  mucibince )  ve  Ýstanbul’a  gelip Ýþgal  Devletleri  subaylarýnýn  da  uðrak  yeri  olan  Beyoðlu-  Pera Palas’a  yerleþir 13  Kasým  1918’de… Ýþte  orada  yani  Pera Palas’ta 18  Kasým  1918’de  Vakit  gazetesine  verdiði  uzun  demecinde  þöyle  bir  cümle sarf  eder:

“......Hükümetimizle mütareke akdeden (yapan) devletlerin ve bu devletler namýna (adýna) mütareke þartnamesini yapan Britanya (Ýngiltere) Hükümeti’nin Osmanlýlara karþý olan hüsnüniyetlerinden (iyi niyetlerinden) þüphe etmek istemem.’’

Daha  ilginci  ise  arkadaþý  Fethi  Okyar’la  birlikte çýkardýklarý  Minber  Gazetesine  verdiði  mülakattýr.

Pera  Palas’ta  Vakit  Gazetesine  verdiði demeçten  bir  gün  önce  17  Kasým  1918’de  Mustafa  Kemal  Paþa,   Minber  gazetesinde  kendisiyle  yapýlan  bir  mülakatta  sorulan  soruya   ilginç  bir  cevap  verir.

SORU: Ýngilizlere  karþý  ne  gibi  hisler  besliyorsunuz?

CEVAP : Mustafa Kemal  Paþa,  Ýngilizlerle Birinci Dünya Savaþý süresince Arýburnu, Anafartalar ve Filistin cephelerinde vatan savunmasý amacýyla savaþtýðýna iþaret ettikten sonra, askerliðin gereði olan bu hizmetleri bir yana býraktýðýný ve kalbinde kin ve düþmanlýk hislerinin yer bulmadýðýný belirtti  ve  ilave  etti:

‘’……… Ýngilizler, Osmanlý Milletinin hürriyetine ve devletimizin istiklaline riayette gösterdikleri hürmet ve insaniyet karþýsýnda yalnýz benim deðil, bütün Osmanlý Milletinin Ýngilizlerden daha hayýr-hâh( Hayýrlý ) bir dost olamayacaðý kanaatiyle mütehassýs olmalarý pek tabiidir”.

Ýngilizler- Osmanlý  Milletinin  hürriyetine  saygý  ve  hürmet ?

Bunu  söyleyenin  Mustafa  Kemal  Paþa  olmasý  da  cabasý.