Yanlış Şiir...



‘’Yanlış, daha baştan yanlış

Bir şiirdi bu, biliyorum

Ve belki ömrümüzün yakın geçmişi

Bu kadar doğruydu ancak, kim bilir

Kalbim unut bu şiiri.’’(A. Telli)

 

 

 

 

Bir susku giyindim

Tehir edilesi mutlu yalnızlık

Sözcükler ebegümeci fıtratında mevsimin

Duyduğum uyku sersemi

Kuş sesleri.

 

Oysaki doğmadı güneş henüz

Doğurmadığım binlerce yenilgi

Hapsetmişken müfreze yüreğimi

Sezilerden doğan rahmet

Aşk hem cefa hem külfet

Göğün sancılandığı her vakit

Gözlerime düşer hasret

Kimlik bozması sefil varlığım

Eyvallah, yaşlı dünya densiz mihrabım.

 

Bir caka ki satılası

Kemikleşmiş hüzün nasıl da görüşmeyeli:

Sandıkta naftalin kokusu

Kulpu kırık bir cezve

Kaynattığım fokur fokur demli mizacım

Anlatmaktan yorgunum artık

Her reddin kabulü illa ki güç.

 

Bir gövde gösterisi değil hem sakındığım gözümden

Koyu ve lacivert gece

Haydi, firar edelim dercesine

Feryat figan doluşan içime

Katre katre sözcükler

Yıkıp uğruna hayatın

Derdimle hemhal eşref saati şiirin

Kölesi isem kaderin ne gam ne gam.

 

Bir düşse giyindiğim

Efemine bir mevsimde gömdüğüm sayfalar

Kırık kelamın beş para etmez ciğeri kimi zaman

Sükûn dileyen bir tebessümün eşiği

Ne zamanki dayansam ulu dağlara

Ne efkâr kalır ne yalnızlık

Bıçak gibi d/ağlayan her yamaçta saklı

Bir minval ki şehir dar gelir ruhuma

Gözlerimde yanan elbet aşkın feneri

Gel gör ki çöktüğüm ansızın

Kâh kaybolup kâh göründüğüm

Sıfatların canı cehenneme, sevgili…

 

Kurşun misali öyküm

Aşka öykündüğüm kendimi bildim bileli

Cafcaflı olmasa da yaşam

Cendereden kurtulurum

Her andığımda seni

Elbet çınlar kulakların.

 

G/ördüğüm her düşte sığındığım masallar

Nöbeti devrettim meleklere

Varsın sürüneyim şiirin gölgesinde

Aşksa yarımlardan doğan

Yarınlar madem matemden taşan

Her yılgıda örtündüğüm

Gizin peçesi mubahtır elbet.

 

Akar da akar çeşmesinden şiirin ölü sözcükler

Aksa alnım eğer

Andıkça Rabbimi ve imkânsızı

Sığındığım bir küre

Bozguna uğradığım aralıksız.

 

Kürediğim her dehliz kaybolduğum

Kandığım her sözcük kendimle cebelleştiğim

Tutuşan göğün her zerresine talibim üstelik

Nasıl ki sonsuzluğa denk düştüğüm

Kabul görecek evrende günün birinde

Varsın ulaşmayım da mutlu sona.

 

 


( Yanlış Şiir... başlıklı yazı GÜLÜM-ŞİİRİN TEK H/ECESİ İKEN AŞK... tarafından 12.08.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu